روانشناسی و علوم تربیتی
پیشینه تحقیق ومبانی نظری امید به زندگی موضوع نوشتار حاضر است. در بخش اول مبانی نظری امید به زندگی تشریح می شود و در قسمت دوم پیشینه تحقیق امید به زندگی در پژوهش های داخلی و خارجی مورد بررسی قرار می گیرد.
امید به زندگی تعداد سال هایی است که فرد انتظار دارد زندگی کند (فرهنگی، 1387). مهمترین انگیزه در زندگی انسان است. اُمید توانایی طراحی گذرگاههایی به سوی اهداف مطلوب به رغم موانع موجود و کارگزار یا عامل انگیزش لازم برای استفاده از این گذرگاهها است (اشنایدر2002). امید توانایی باور یک احساس بهتراز آینده است امید با نیروی نافذ خود سیستم فعالیتی را تحریک می کند تا سیستم بتواند تجارب نو را کسب کرده و نیروهای تازه را در ارگانیزم ایجاد نماید، در نتیجه، اُمید انسان را به تلاش و کوشش واداشته و او را به سطح بالایی از عملکردهای روانی و رفتاری نزدیک می کند و اُمید یکی از نشانه های سلامت روان است (رابینسون1983، به نقل از اسلامی نسب1373 ).
نمونه پیشینه امید به زندگی
شجاعیان، سومانی و مرادی (1392)، در پژوهشی با عنوان "اثر بخشی معنا درمانی گروهی بر افزایش اُمید به زندگی در مردان بازنشسته کانون بازنشستگان شهرستان ممسنی" پرداختند. که یافته ها نشان دادند معنا درمانی گروهی باعث افزایش معنادار اُمید به زندگی گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل (05/0=P) شد. همچنین پس از اجرای جلسات پیگیری با فاصله یک ماهه، سودمندی معنادار گروهی را نشان داد و نتایج تحقیق نشان داد که می توان از روش معنا درمانی گروهی به عنوان روشی مستقل و یا در کنار سایر درمان ها در جهت افزایش اُمید به زندگی استفاده کرد.