بررسی سبک ها و راهبردهای مقابله ای با استرس در ورزشکاران

تعريف مقابله شامل سازش يافتگي با موارد معمولي و مادي نمي شود، در عين حال علاوه بر آنكه اشاره به بعد كنشي و حل مسئله مقابله دارد، تنظيم پاسخ هاي هيجاني را نيز مد نظر قرار داده است. براساس اين دو الگو مقابله دو عملكرد اصلي دارد: الف) تغيير ارتباط موجود بين شخص و محيط (متمركز بر مسئله) و ب) مهار هيجانات تنش زا (تنظيم هيجان).

منظور از مقابلة متمركز بر مسئله، تلاشهاي شخص براي مقابله با منابع استرس از طريق تغيير رفتارهايي است كه تداوم مشكل را در پي دارد يا براساس تغيير شرايط محيطي است. منظور از تنظيم هيجان، تلاش هاي مقابله اي است كه به سمت كاهش ناراحتي هيجاني و حفظ موقعيت مطلوب براي پردازش اطلاعات و انجام عمل، هدف گيري شده است. لازاروس و فلكمن (1986) معتقدند كه در مقابله مؤثر، هر دو عملكرد معمولاً همزمان رخ مي دهند.

شفر (1982) نيز مقابله را پاسخ سازش يافتة جسم و روان درمقابل موقعيت هاي استرس زا تعريف مي كند. شفر با توجه به آنكه مقابله بتواند استرس را كاهش دهد، حذف كند يا از بين ببرد، يا حتي يك GAS كامل را قبل از آنكه به ارگانيسم صدمه اي وارد آيد تبديل به يك مدار كوتاه كند، تحت عنوان مقابله هاي مؤثر و نامؤثر طبقه بندي مي كند.

افرادي كه اضطراب و استرس بيشتري را تجربه مي كنند، از راهبردهاي هيجان مدار و اجتناب‌مدار بيش از راهبرد تكليف مدار استفاده مي كنند (ايندلر و پاركر1990)؛ در مقابل، افرادي كه الگوي رفتاري تيپ A را دارند، راهبرد تكليف مدار را بيش از ساير راهبردها به كار مي برند (آيزنك، 1995). البته تعيين اينكه كدام يك از راهبردها در كاهش اضطراب مؤثرترند، بسيار مشكل است، زيرا ميزان مؤثر بود هر راهبرد به ماهيت موقعيت تنش زا و ويژگي هاي شخصيتي هر فرد بستگي دارد.

به طور كلي، هنگامي كه افراد بتوانند به طور منطقي موقعيت هاي تنش زا را طبقه بندي كنند، راهبرد تكليف مدار بيشترين تأثير را دارد، ولي درصورتي كه افراد نتوانند موقعيت هاي تنش زا را پيش بيني و براي آن راه حل هايي اتخاذ كنند، راهبرد هيجان مدار مؤثرتر واقع مي شود (آيزنك، 2000). راهبردهاي مقابله اي مناسب از بروز بيماري هاي ناشي از استرس جلوگيري مي كنند، اگرچه بيماري ها منشأ و علل مختلفي دارند، سبك زندگي و ويژگي هاي شخصيتي نيز در بروز آنان دخالت دارند. روان شناسان معتقدند حتي درمان وخيم ترين بيماري هاي جسماني مستلزم تغيير الگوهاي پاسخ افراد است (برانون و فيست ، 1997).

فهرست مطالب
تعريف مفهومي سبکهای مقابله 1
تعريف عملیاتی سبکهای مقابله
1 7 1 سبک مقابله 3
1 7 2 سبک برخوردی 3
1 7 3 سبک غیر برخوردی 3
مفهوم مقابله 5
2 2 13 عوامل مؤثر بر انتخاب سبكهاي مقابله 6
2 2 13 1 تحول من 6
2 2 13 2 كارآمدي 7
2 2 13 3 خوشبيني 7
2 2 13 4 احساس يكپارچگي 7
2 2 13 5 شناخت 8
2 2 13 6 مكانيسمهاي دفاعي 9
2 2 13 7 توانايي حل مسئله 11
2 2 14 راهبردهاي مقابله 11
2 2 15 راهبردهاي سازشيافته و سازشنايافته 18
2 2 15 1 مقابلهی سازشيافته 19
2 2 15 2 مقابلهی سازش نايافته 19
2 2 16 مقابلهی غيرمؤثر 21
2 2 17 سبكهاي مقابله و نقش آن در بروز بيماريها 21
2 2 18 ويژگيهاي شخصيت و راهبردهاي مقابله 23
2 2 19 تيپهاي شخصيت و راهبردهاي مقابله 25
2 2 20 نظريهی فروپاشي هويت 27
2 2 21 نظریه تکامل و سازگاري رفتاري 28

2 3 پژوهشهای پيشين 31
2 4 نتیجه گیری کلی 35
فهرست منابع و ماخذ 36
منابع فارسی 36
منابع انگلیسی 38