پرسشنامه میل به طلاق روزولت و همکاران با نمره گذاری، روایی و پایایی

اين پرسشنامه اولين بار به وسيله روزلت، جانسون و مورو (1986)، طراحي شد. اين پرسشنامه يک ابزار 28 سوالي است که براي ارزيابي زوجين مستعد و متمايل به طلاق به کار مي رود، که داراي 4 بُعد است و هر بُعد 7 سوال دارد، بعد تمايل براي خارج شدن (متمايل به طلاق)، بعد تمايل به مسامحه، بعد ابراز احساسات و بعد وفاداري است. هر آيتم به وسيله مقياس درجه‌بندي 7 تايي نمره‌گذاري مي‌شود (1=هرگز. 2= بندرت. 3= خيلي کم. 4=کم. 5 = زياد. 6 = خيلي زياد. 7 =هميشه). بنابراين نمره هاي اين پرسشنامه با جمع نمرات ماده ها به دست مي آيد. به عبارت ديگر کمينه و بيشينه نمره هاي اندازه گيري تمايل يا عدم تمايل به طلاق مي باشد، که نمرۀ بالا حاکي از ميزان بالاي تمايل به طلاق در آزمودني ها است. در پژوهش حاضر دو بعد يعني تمايل براي خارج شدن و بعد تمايل به مسامحه مورد استفاده قرار خواهد گرفت. روزلت، جانسون و مورو (1986)در تحليل آماري اين پرسشنامه ضريب آلفا براي؛ بعد خارج شدن(متمايل به طلاق)(91/0)، بعد ابراز احساسات (76/0)، وفاداري (63/0) و بعد مسامحه (86/0) گزارش کردند(روزولت و بونک ، 1993).

اين پرسشنامه توسط داوودي، اعتمادي و بهرامي(1387) در ايران هنجاريابي شد و بر روي40 زوج اجراء شد که پايايي آن با استفاده از شيوة آلفاي کرونباخ براي کل نمونه88/0 (89 /0 براي زنان و 87/0براي مردان) بدست آمد و ميزان آلفاي کرونباخ براي خرده مقياس هاي تمايل براي خارج شدن 89/0، ابراز احساسات 90/0، وفاداري 86/0 و مسامحه 72/0بدست آمده است.

این پرسشنامه اولین بار به وسیله روزلت، جانسون و مورو (1986)، طراحی شد. این پرسشنامه یک ابزار 28 سؤالی است که برای ارزیابی زوجین مستعد و متمایل به طلاق به کار می رود، که دارای 4 بعد است و هر بعد 7 سؤال دارد، بعد تمایل برای خارج شدن (متمایل به طلاق)، بعد تمایل به مساحمه، بعد ابراز احساسات و بعد وفاداری است. هر آیتم به وسیله مقیاس درجه بندی 7 تایی نمره گذاری می شود (1 = هرگز، 2 = بندرت، 3 = خیلی کم، 4 = کم، 5 = زیاد، 6 = خیلی زیاد، 7 = همیشه). بنابراین نمره های این پرسشنامه با جمع نمرات ماده ها به دست می آید. به عبارت دیگر کمینه و بیشینه نمره های اندازه گیری تمایل یا عدم تمایل به طلاق می باشد، که نمره بالا حاکی از میزان بالای تمایل به طلاق در آزمودنی ها است.

در پژوهش حاضر دو بعد یعنی تمایل برای خارج شدن و بعد تمایل به مساحمه مورد استفاده قرار خواهد گرفت. روزلت، جانسون و مورو (1986) در تحلیل آماری این پرسشنامه ضریب آلفا برای، بعد خارج شدن (متمایل به طلاق) (91/0)، بعد ابراز احساسات (76/0)، وفاداری (63/0) و بعد مسامحه (86/0) گزارش کردند (روزولت و بونک، 1993).
این پرسشنامه توسط داوودی، اعتمادی و بهرامی (1387) در ایران هنجاریابی شد و بر روی 40 زوج اجراء شد که پایایی آن با استفاده از شیوة آلفای کرونباخ برای کل نمونه 88/0 (89/0 برای زنان و 87/0 برای مردان) بدست آمد و میزان آلفای کرونباخ برای خرده مقیاس های تمایل برای خارج شدن 89/0، ابراز احساسات 90/0، وفاداری 86/0 و مسامحه 72/0 بدست آمده است. تحلیل عاملی پرسشنامه در جدول 3-5 آمده است.