روشهای پلیمر شدن رادیکال آزاد
پلیمر شدن رادیکال آزاد می تواند به صورت توده، سوسپانسیون، محلول یا امولوسیون انجام شود. پلیمر شدن یونی و دیگر پلیمریزاسیونهای غیر رادیکالی معمولا به روشهای محلول محدود می شوند. هر یک از روشها فواید و مضراتی دارند، همچنان که در جدول(1) آورده شده است. افزون بر آن، همچنین کاربر روی پلیمر شدنهای فاز گازی و جامد مونومرهای وینیلی انجام گرفته است، لیکن اینها از اهمیت کمتری برخوردار می باشند. از آنجائیکه پلیمرها فرار نیستند، عبارت پلیمر شدن فاز گازی به طور موثر به معنی پلیمر شدن توده می باشد که در آن بخارهای مونومر در موضع پلیمر شدن نفوذ داده شده است.