در اين فصل، به تكنيكهاي بكار رفته توسط DMBS براي پردازش، بهينهسازي و اجراي پرس و جوهاي سطح بالا ميپردازيم.
پرس و جوي بيان شده در زبان پرسو جوي سطح بالا مثل SQL ابتدا بايد پويش و تجزيه . معتبر شود. پويشگر (اسكنر) علامت هر زبان، مثل لغات كليدي SQL، اساس ويژگي، و اساس رابطه، را در متن پرس و جو شناسايي ميكند، در عوض تجربه كننده، ساختار دستوري پرس و جو را براي تعيين اينكه آيا بر طبق قوانين دستوري زبان پرس و جو تدوين ميشود يا خير، چك ميكند. پرس و جو بايد همچنين معتبر شود، با چك كردن اينكه تمام اسامي رابطه و ويژگي معتبر هستند و اسامي معنيدار در طرح پايگاه اطلاعاتي ويژهاي پرس و جو ميشوند. نمونه داخلي پرس و جو ايجاد ميشود، كه تحت عنوان ساختار دادههاي درختي بنام درخت پرس و جو ميباشد. ارائه پرس و جو با استفاده از ساختار دادههاي گراف بنام گراف پرس و جو نيز امكان پذير است. DOMS بايد استراتژي اجرايي براي بازيابي نتيجه پرس و جو از فايلهاي پايگاه اطلاعاتي را هدايت كند. پرس و جو استراتژيهاي اجرايي بسياري دارد. و مرحلة انتخاب، مورد مناسبي براي پردازش پرس وجو تحت عنوان بهينهسازي پرس و جو شناخته شده است.
تصوير 1801، مراحل مختلف پردازش پرس و جوي سطح بالا را نشان ميدهد. قطعه بر نامه بهينهساز پرس وجو، وظيفه ايجاد طرح اجرايي را بعهده دارد و ژنراتور (توليد كننده) كه ، كد را براي اجراي آن طرح ايجاد ميكند. پردازنده پايگاه اطلاعاتي زمان اجرا وظيفه اجراي كه پرس و جو را بعهده دارد، خواه در وضعيت كامپايل شده يا تفسير شده جهت ايجاد نتيجه پرس و جو. اگر خطاي زمان اجرا نتيجه شود، پيام خطا توسط پايگاه اطلاعاتي زمان اجرا ايجاد ميشود.