سرويسيت مزمن يافتهاي بينهايت شايع است كه تمايل دارد محل اتصال اپيتليوم سنگفرشي- استوانهاي را در گردن رحم گرفتار نمايد و گاهي با پرخوني، ادم، فيبروز و تغييرات متاپلاستيك همراه ميباشد.
اين ضايعه اغلب بدون علامت ميباشد ولي از آنجائيكه ميتواند موجب بروز آندومتريت، سالپنژيت، PID، عوارض دوران بارداري گردد داراي اهميت ميباشد.
ارگانيسمهاي شايع مسئول اين ضايعه HSV و كلاميديا ميباشند ولي ابتلا به سيفليس، آميبياز و آكتينومايكوزيس نيز بندرت اتفاق ميافتد. در بسياري موارد ارگانيسم خاصي شناسايي نميشود ولي بنظر ميرسد تغييرات پاتولوژيك سلولي در گروهي كه مبتلا به علايم باليني (به صورت ترشحات موكوئيدي- چركي) بوده و ارگانيسم مشخصي از كشت ترشحات قابل تفكيك است بارزتر ميباشد.
پوليپهاي سرويكس
پوليپهاي آندوسرويكس ضايعات تومورال التهابي بيخطري ميباشد كه در 5-2 درصد زنان در سنين بلوغ ديده ميشوند. اين پوليپها اغلب كوچك بوده و از سرويسيتهاي مزمن پوليپوئيد مشتق ميگردند.
اين ضايعات به علت ايجاد خونريزي واژينال غيرطبيعي (اغلب به صورت لكهبيني) نيازمند افتراق از ضايعات خطرناكتر ميباشند. اپي تليوم سطح اين ضايعات اغلب دچار متاپلازي بوده اما ميزان بروز نئوپلازي داخل اپيتليالي گردن رحم (CIN) در آنها بيش از ساير نواحي طبيعي سرويكس نميباشد و در اغلب موارد كورتاژ ساده يا برداشتن پوليپها با روشهاي جراحي موجب برطرف گرديدن عوارض ميشود.
متاپلازيهاي گردن رحم
انواع مختلف متاپلازي در گردن رحم رخ ميدهد كه خصوصيات هر يك از آنها به نوع بافتي كه درگير ميباشد مرتبط است. ....