دير جوش خوردن، جوش نخوردن دو سر استخوان شكسته ،‌بدجوش خوردن قطعات استخوان شكسته

عموماً ترميم شكستگي استخوان در يك شيوة منظم و با اجزاي تشكيل دهنده مكانيكي و بيولوژيكي مناسب كه در حال حاضر موجود است، دنبال مي شود. تكنيكهاي جراحي بهبود يافته و جراحيهاي پيوند زدن، به جراحان اين اجازه را مي دهد كه شكستگي استخوان نسبتاً پيچيده را با نتيجه موفقيت آميزي معالجه نمايند. با وجود اين ، برخي عارضه ها با اين جراحي در بيمار رخ خواهد داد و ترميم هاي متعاقب شكستگي در استخوان شامل،‌استئوميليت (عارضه عفونت مادة استخوان بوسيله ميكروب چركزا) ، شل شدن درون كاشت، ‌و عدم استحكام شكستگي استخوان خواهد بود. همه اين عارضه ها ممكن است به ديرجوش خوردن استخوان ، جوش نخوردن دو سر استخوان شكسته، يا بدجوش خوردن قطعات استخوان شكسته منجر شود، و اگر قوانين ثابت سازي شكستگي در استخوان بطور دقيق دنبال نشود، ممكن است كل اين سه پيامد در بيمار رخ دهد.

      ×        شكستگي هاي استخواني دير جوش خورده و جوش نخورده

      ×         شكستگي هاي استخواني ديرجوش خورده

دير جوش خوردن شكستگي استخواني در مقايسه با ترميم پيش بيني شده براي شكستگي استخوان مشابه تكنيكهاي ثابت سازي مشابه، زمان گير تر مي باشد. اين يك بيان مهم به نظر مي رسد و هنگامي كه يك استخوان دير جوش مي خورد، هميشه آشكار نمي باشد چون عامل هاي فراواني در سرعت ترميم شكستگي استخوان تأثير مي گذارند. زمان ترميم پيش بيني شده براي جوش خوردن استخوانها، گوناگون مي باشد و توسط سن و نوع جانور، محل و وضعيت شكستگي، درجه اي صدمه باعث نرم، وجود نقصان هاي استخواني و نوعي از تكنيك ثابت سازي بكار برده شده³³ ، تحت تأثير قرار مي گيرد (براي نمونه، يك شكستگي عرضي از استخوان ران در يك توله سگ 4 ماهه ، نسبت به يك شكستگي معادل در سگ 14 ماهه، در ترميم زود به هنگام اثر خواهد گذاشت). قبل از اينكه ترميم استخوان ديرجوش خورده شروع شود، همه فاكتور بايد بطور دقيق مورد مطالعه قرار بگيرند. پرتونگارها عموماً تشكيل پينه ها را با ترميمهاي بهبود آن در پرتونگارهاي متعاقب نشان مي دهند. (شكل 1-131) . هنگامي كه ترميم شكستگي استخوان طولاني مي شود، علت آن بايد تعيين و ارزيابي شود تا بتوان تصميم گرفت كه آيا درمان محافظه كار يا دخالت براي نائل شدن به ترميم كامل استخوان، ضروري مي باشد يا نه.