استخوانها، بخش ضروري سيستم جنبنده را تشكيل ميدهند و به عنوان دستههاي اهرم طي حركت و مقاومت نيروي جاذبه عمل ميكنند. در ضمن استخوانها بافتهاي هم جوار و اندامهاي بدن را محافظت و نگهداري ميكنند. علاوه بر عملكردهاي مكانيكي، آنها عملكرد مهم شيميايي را هم بر عهده دارند كه آن تهيه منبع تعادل معدني است.
استخوانها شامل چندين ناحيه مجزاي عملكردي ميباشند. در سطوح مفصلي داراي غضروف مفصلي است. پوشش كامل استخوان داراي ساختمان شامهاي يا پيرااستخوان است. پوشش ناحيه محصور غضروف (كپسول) مفصلها و همچنين پوشش نيامهاي تاندون، غشاهاي مفصلي هستند كه غضروف مفصلي را هنگامي كه به عنوان ديواره حفاظتي عمل ميكند، تغذيه و نرم ميكنند. استخوان متصل به هم، تيغك مانند و مشبك در زير فيزيس درون يك استخوان برون لايهاي، فشرده و دگر بافتي قرار دارد كه حفره مغز استخوان را در ناحيه استخواندار محصور كرده است.
سلولهاي استخواني
سه نوع اصلي سلول در استخوانها وجود دارد: استخوانزاها، كيستهاي استخواني، و استخوان شكنها. استخوانزاها به طور كلي سلولهاي گرد و درشتي هستند كه به همراه مقدار بسياري آندوپلاسم ميباشند. آنها مسئول بافت زايشي استخواني تركيب شده (استخوان مانند) هستند. اين سلولها بر روي سطح نواحي استخوانسازي بافت ميشوند و به عنوان مجموعه كانالهاي هاورس شناخته شدهاند كه درون استخوان يكپارچه بافت زايشي رگهاي خوني را احاطه كردهاند. استخوان زاها در پوشش معدني به استخوانهاي سخت بافت يا كيست استخواني تبديل ميشوند. استخوانهاي سخت بافت با پوشش مواد معدني از بين نميروند در عوض از طريق فرايندهاي طولاني با ديگر سلولهاي پوشش دار معدني و سلولهاي غير پوششدار ارتباط برقرار ميكنند.