- نماز
- عملي انساني،
خاص انسانها:
- برنامه اي الهام
بخش براي توجه به خود، توجه به آغاز و انجام، و بالاخره توجه به زندگي و هدف اساسي
از آن.
- تواضعي آگاهانه،
در برابر بي نياز مطلق و برآورنده همه نيازها از همه نيازمندان.
- برنامه ((آزاده
سازي))، آزادي از تمام انواع بندگيها و پرستشها: از خودپرستي و غيرپرستي، جاه
پرستي، مال پرستي.
- وسيله اي
برانگيزنده و بازدارنده، برانگيزنده بسوي خيرات و بازدارنده از كژي ها و ناراستي
ها.
- كششي بسوي نعمت
بخش بي منّت، انس يابي و الفت و سپاس نسبت به دارنده و بخشاينده همه نعمتهاي همه
جانبه اي كه، ما و همه موجودات را احاطه كرده است.
- وسيله اي براي
بيشتر مانوس شدن با سرچشمه حيات و نيروگرفتن براي حركت آفريني و صفاجوئي و سلم
طلبي و تجديد عهدي با ((عباد الله الصالحين)).
- بازيابي راه
((صلاح)) خود و جامعه، كه هر روز بلكه در هر قسمتي از هر روز ممكن است شكل و
مصداقي تازه پيدا كند.
- اينك اين ما و
اين نعمت بزرگ الهي و انساني كه توسط پيامبر بزرگوار اسلام براي انسانها بيان شده
است كه در هر جمله و حركتي از آن، نكته اي انساني گنجانده شده است و با بهره گيري
از آنها است كه عنوان ((خيرالعمل)) را پيدا مي كند. زيرا نيرو دهنده براي اصلاح
تمام روابط انساني است، رابطه اي به خود و رابطه اي با ديگران (ديدي كه از طبيعت و
رفتاري كه با انسانهاي ديگر خواهد داشت) و رابطه اي با مبداء.
- و همين است سّر
اينكه ستون دين (الصلاه عمود دينكم) به حساب آمده و بازدارنده از همه بديهاي دروني
و بروني (تنهي عن الفحشاء و المنكر) شمرده شده است.
مفاهيمي كه درطي عبارات و جملات گفته ميشود و حركاتي
كه در ضمن نماز انجام ميگيرد. همه، عوامل ايجاد كيفيتي روحي براي نمازگزار واقعي
است