تولد و کودکي
بيش از هزار و چهار صد سال پيش در
روز 17 ربيع الاول ( برابر 25آوريل 570
ميلادی) کودکیدر شهر مکه چشم به جهان گشود.
پدرش عبد الله در بازگشت از شام در شهر يثرب ( مدينه ) چشم
از جهان
فروبست و به ديدار کودکش ( محمد ) نايل نشد. زن عبد الله
، مادر"
محمد "
آمنه دختر وهب بن عبد مناف بود.
برابر
رسم خانواده هایبزرگ مکه "
آمنه " پسر عزيزش ،
محمد را به دايه ای به نام حليمه سپرد تا در
بيابان گسترده و پاک و دور از
آلودگيهایشهر
پرورش يابد . "
حليمه
" زن پاک سرشت مهربان
به اين کودک نازنين که قدمش در آن قبيله مايه
خير و برکت و افزونیشده بود ، دلبستگیزيادیپيدا
کرده بود و لحظه ایاز پرستاریاو
غفلت نمي کرد.
کسینمي
دانست اين کودک يتيم که دايه هایديگر
از گرفتنش پرهيز داشتند ، روزیو روزگاریپيامبر
رحمت خواهد شد و نام بلندش تا
پايان روزگار با عظمت و بزرگی بر زبان
ميليونها نفر مسلمان جهان و بر مأذنه ها
با صدایبلند
برده خواهد شد ، و مايه
افتخار جهان و جهانيان خواهد بود .
"
حليمه " بر اثر علاقه و اصرار مادرش ، آمنه ، محمد را که به سن پنج سالگی
رسيده بود به مکه باز گردانيد . دو سال بعد
که " آمنه " برایديدار
پدر و مادر و
آرامگاه شوهرش عبد الله به مدينه رفت ، فرزند دلبندش را نيز همراه برد . پس
از يک ماه ، آمنه با کودکش به مکه برگشت ، اما دربين راه ، در محلیبنام
"
ابواء " جان به جان آفرين تسليم کرد ، و محمد در
سن شش سالگیاز
پدر و مادر
هر دو يتيم شد و رنج يتيمیدر
روح و جان لطيفش دو چندان
اثر کرد .