يكي از اهداف اصلي تحقيق روي آسيب در طول سرد كردن محصولات كشت شده يافتن روشهاي موثر براي كاهش آسيب حاصل از سرد كردن است. محصولات تازه حساس به سرد كردن از فوايد كلي نگهداري از طريق سرد كردن بهره مند نيستند و سريعاً اگر در يخچال نگهداري نشوند، نابود مي شوند. اگر عمل سرد كردن در اين بافتهاي حساس افزايش داده شود و يا اگر ظهور علائم آسيب در طول سرد كردن به تاخير بيفتد، در اين صورت نگهداري كالاها در دماهاي پايين تر براي كاهش ميزان نابودي امكانپذير است.
در طول 50 سال گذشته گزارشات متعددي درباره تكنيكهاي مختلفي كه مي تواند در طول دوره بعد از برداشت براي كاهش آسيب به كار رود منتشر شده است. اين تكنيكها مي تواند به صورت شرايط دمايي، گرما دادن متناوب، كنترل اتمسفر، كاربرد تنظيم كننده هاي رشد، ديگر مواد شيميايي، موميايي كردن و پوشش دهنده ها و بستهبندي طبقه بندي شود.
سه پيشرفت اول دستكاري و تعديل شرايط محيطي است، در حالي كه بقيه شامل درمان مستقيم كالاست. بعضي از اين تكنيكها روي كالاهاي خاص موثرتر هستند. روشهاي پيشگيري و كاهش آسيب در طول سرد كردن در مقالات مروري كه قبلاً ذكر شده است. با وجود اين تكنيكهاي جديد دائماً در حال گسترش هستند. اين مقاله مروري بر تكنيكهاي مختلف بعد از برداشت براي كاهش آسيب در طول انجماد در خوشه هاي كشت هاي مختلف مي باشد و آنها را جمع آوري مي كند.