اقدام پژوهی چگونه توانستم برنامه صبحگاهي آموزشگاه را بانشاط كنم. تا دانش آموزان بتوانند با علاقه بيشتري به درس و مدرسه بپردازند.

چکیده

روان انسان در مقابل عوامل بیرونی و درونی واکنش هایی از قبیل شادی و نشاط ، تنفر ،غم و اندوه از خود نشان میدهد که به آن هیجان می گویند یکی از این هیجان ها شادی است . شرایط ایجاد محیطی شاد و با نشاط به دو دسته تقسیم می شوند ، عوامل بیرونی و عوامل درونی مدرسه . مدیران مدارس در اجرای مراسم صبحگاه می توانند از نظر و حضور ، مربی و مشاور و معاون و تشکل های دانش آموزی استفاده نموده و ضمن بررسی و بازبینی مراسم صبحگاه ، برنامه ها را به صورت هفتگی یا ماهانه به دانش آموزان اعلام کنند . برنامه های مراسم صبحگاه با تدبیر و مدیریت مدیر و همکارانشان می تواند پربار برگزار گردد. ضمنا از برنامه های خسته کننده و کسل کننده خودداری گردد. جو روانی و روحی مدرسه به وضیعت روحی مدیر و کار کنان و وضیعت فیزکی مدرسه بستگی دارد . وقتی که محیط مدرسه شاد و بانشاط باشد دانش آموزان از لحظه ی ورود به مدرسه احساس لذت و آرامش می کنند . بنا بر آنچه كه گفته شد بنده تصميم گرفتم كه برنامه صبحگاهي آموزشگاه را بانشاط كنم. تا دانش آموزان در شرايط مطلوب بتوانند با علاقه بيشتري به درس و مدرسه بپردازند.

توصيف وضع موجود

اينجانب … … آموزشگاه … شهرستان .. مدت .. سال است که در آموزش و پرورش در حال خدمت می باشم .در سال تحصیلی اخیر تصمیم گرفتم توجه و بررسی خود را روی این موضوع متمرکز نمایم. مدرسه کارکردهای زیادی در جامعه دارد، یکی از مهم ترین آنها کارکرد تربیتی و پرورشی می باشد. که بر عهده مربیان و معلمین می باشد و در بستر مدرسه صورت میگیرد برای این منظور موقعیت های متعددی را می توانیم در نظر بگیریم با توجه به آن موقعیت ها ، دانش آموزان تحت تعلیم و تربیت قرار می گیرند. منظور از تعلیم و تربیت نه شکل سنتی آن، بلکه منظور آماده سازی شرایطی است که طبق آن دانش آموزان بتواند آزادانه دست به انتخاب بزنند.یکی از موقعیت هایی که مدرسه فرصت دارد تا مطالب متنوعی را به دانش آموزان ارائه دهد، مراسم صبحگاهی است.در این مراسم حس هویت ملی و مذهبی مورد تاکید است. مجریان از بین دانش آموزانی که ترجیحاً از تشکل های دانش آموزی می باشند انتخاب می شوند. اگر چه برخی مدارس اصرار ندارند که حتماً باید مراسم آغازین در قالب تشکل های دانش آموزی اجرا شود بلکه برخی مدارس اصلاً تشکل های دانش آموزی ندارند چون نسبت به آن یا بی اعتقادند یا اراده سازمان دهی دانش آموزان را ندارند. شناسایی دانش آموزانی که بتوانند در مقابل بعضاً چند صد دانش آموز قرار بگیرند و قرآن بخوانند یا حدیث قرائت کنند و یا حتی سخنرانی کنند کاری بس مشکل است. اما هرچه آمار دانش آموزان مدرسه زیاد باشد شانس پیدا کردن دانش آموزان مناسب بیشتر است. این دانش آموزان عمدتاً افرادی هستند که در مساجد هم فعال هستند و تجربه ی اداره ی هیئت ها و گروه های قرآنی و فعالیت های فرهنگی را قبلاً کسب کرده اند. برخی از آنها آنچنان در این زمینه قوی هستند که می توان به آنها اجازه داد برای دانش آموزان سخنرانی کنند. تاثیرگذاری مطاب ارائه شده در مراسم آغازین به نظر میرسد که فوق العاده باشد خصوصاً قاریان قرآن که صورت و لحن هیجانی دارند و همچنین دانش آموزانی که برای خواندن دعا صدای جذابی دارند بعضاً اشک برخی از آنها را در می آورند. چون دانش آموزان در سنی به سر میبرند که از احساسات سرشار برخوردار هستند همچنین تمایل به باور ماورا الطبیعی در آن ها زیاد است و برای شنیدن مسائلی که در این رابطه مطرح می گردد گوشی شنوا دارند. گرچه در سنین بعد طرز تفکر آنها تحت تاثیر عوامل مختلف پخته تر می گردد. مراسم صبحگاهی با پخش سرود جمهوری اسلامی شروع شده سپس قرآن تلاوت می گردد در ادامه مطالب انتخابی مدارس در زمینه های دینی و اعتقادی و اجتماعی و سیاسی می باشد. در پایان مراسم مسائل روز مدرسه مطرح می گردد. مسائلی که مربوط می گردد به تذکرات انضباطی و اخلاقی و درسی و همچنین ارسال پیام به اولیا از طریق دانش آموزان و مسائل مربوط به برگزاری اردو و کلاس های قوف برنامه و بخشنامه های ارسالی از منطقه و مسابقات و بسیاری از مسائلی که می تواند وجود داشته باشد. در آموزشگاه ما دانش آموزان علاقه چنداني به شركت در مراسم صبحگاهي نداشتند و از روي اجبار در آن شركت مي نمودند.