اقدام پژوهی چگونه توانستم مدرسه ای شاد ، پویا و الگو ایجاد نموده و دانش آموزانی بانشاط تربیت نمایم ؟

چکیده :

دانش‌آموزان مهم‌ترین رکن نظام آموزش و پرورش هر کشوری محسوب می‌شوند.عواملی که می‌تواند این سرمایه ملی را برای رشد بهینه و کیفی آماده سازد، مهارت‌های رفتاری است که در محیط آموخته می‌شود نه فقط محفوظات علمی. مدارس تامین‌کننده نیروی کیفی جامعه‌اند و نه فقط تامین‌کننده کمیتی از خیل عظیم نیروی انسانی که به‌عنوان تحصیل کرده روانه جامعه می‌شوند. پس شناسایی و ایجاد زمینه برای رشد خصایل ممتاز بشری، اولین دغدغه دست اندرکاران تعلیم و تربیت در کلیه فعالیت‌های علمی یا فرهنگی است که باید با تمام وجود خود را وقف ایفای این وظیفه سنگین کنند. نشاط و شادابی در مدرسه باعث رشد و تکامل همه ابعاد وجودی یک دانش‌آموز در بعد جسمانی، شناختی، عاطفی، اخلاقی و معنوی می‌شود. چنانچه یک بعد از این ابعاد دچار صدمه شود و یا مورد غفلت و فراموشی قرار گیرد، دانش‌آموز به توانایی‌ها و شایستگی‌های کامل دست نخواهد یافت. این وظیفه مسئولین تعلیم و تربیت است که شرایطی را فراهم آورند تا تمام نیازهای او تامین شود. شاد زیستن برای دانش آموز به همان اندازه مهم است که تغدیه خوب، محبت کردن و حفاظت از او اهمیت دارد، زیرا سلامت روحی و روانی و فیزیکی و جسمانی او را تامین می‌کند. نرخ شادی و خنده در مدارس ما بسیار پایین است. میزان شیوع خنده و توسعه فضای فرح بخش در آموزشگاه‌ها مورد بی‌مهری قرار داده شده است. بر همین اساس اینجانب … . آموزشگاه …. تصمیم گرفتم در اقدام پژوهی حاضر در ایجاد یک مدرسه پویا ، شاد و به طبع الگو بکوشم. تا به این طریق بتوانم نقش موثری در روحیه و نشاط دانش آموزانم داشته باشم.

توصیف وضعیت موجود

اینجانب .. .. آموزشگاه … شهرستان … هستم. بنده مدت …سال است که در آموزش و پرورش در حال خدمت می باشم. در آموزشگاه بنده … دانش آموز وجود دارد که از لحاظ سطح علمی و فرهنگی در سطح بالایی قرار دارند. در سال تحصیلی اخیر در ابتدای سال تحصیلی پی بردم که دانش آموزان مدرسه رغبت و نشاط کافی برای انجام کارهای خلاقانه ندارند. این مسئله فکر مرا به خود مشغول نمود تا حدی که در جهت مشخص شدن این مسئله از طریق مشاهد ، مصاحبه ، آزمون و مطالعه اقدام نمودم که اولیای دانش آموزان اذعان به بی انگیزگی فرزندانشان در منزل داشتند و همچنین دبیران و دیگر عوامل اجرایی از بی رغبتی و بی حوصلگی دانش آموزان شکایت داشتند. در مطالعاتی که در این زمینه داشتم دریافتم که اگر مدرسه ای پویا ، شاداب و با نشاط می خواهم باید دانش آموزان از حالت منفعل به فعال درآیند و از حالت مدیر محور به دانش آموز محوری حرکت نمایم. متاسفانه هر زمان صحبت از فعالیت درسی یا فعالیت خارج از کلاس می شد دانش آموزان معترض و ناراحت بودند و مدرسه انضباط و نظم نداشت و این عدم شادابی مدرسه مسئله ای بود که می خواستم هرچه زودتر و بهتر آن را حل نمایم.