اقدام پژوهی چگونه توانستم دانش آموزان آموزشگاه …. را به شرکت در گروه سرود ترغیب نمایم؟

چکیده

نشستن، برخاستن، راه رفتن، دویدن، بازی کردن و هر نوع فعالیت دیگر وی، ریتم مخصوص خود را دارد. صدا و زبان کودک نیز از موسیقی برخوردار است، به همین جهت او به صورا فطری از هر نوع حرکت و صدای موزون، زمینه و واسطه خوبی برای ایجاد عاطفه، حرکت و نشاط در کودکان است. با توجه به آثار مثبت و سازنده سرود خوانی، این فعالیت به عنوان یکی از برنامه های هنری جذاب در مدارس پیشنهاد می گردد. در این فعالیت وجه غالب و مسلط کار، سرود خوانی و هم آوایی است که حتی بدون همراهی صدای سازها و بدون ابزار موسیقی نیز قابل اجراست. استفاده از موسیقی و سرود در مدارس و کانون های پرورشی و مراکز فرهنگی هنری، از برنامه های مفید و مثر تربیتی است که با رعایت ضابطه های خاص خود بهره مناسبی در بر دارد. در سرود و هم آوایی ویژه مدارس و دانش آموزان آن چه باید اصل قرار گیرد صدای انسان است، یعنی صدای سازها و آلت موسیقی نباید بر صدای بچه ها مسلط باشد. به همین منظور ابزارها و سازهای موسیقی دانش آموزان، مخصوصا کودکان، در حد امکان باید ساده و مخصوص آنان باشد. ( مانند سازهای ارف ) حتی می توان از سازهای ابتکاری و دست ساز بچه ها نیز استفاده کرد و لزومی ندارد که این سازها خیلی پیجیده و فنی باشند. مثلا از ترکیب شیشه، چوب، سنگ، فلز و اشیای دم دستی دیگر نیز می توان آن ها را ساخت. کودکان و نوجوانان، نیازمند توجه و شخصیت دادن هستند. آن ها تمایل دارند به بهانه های مختلف مطرح شوند و مورد عنایت دیگران قرار گیرند. برنامه سرود خوانی و هم آوایی جمعی، این امکان را به سادگی در اختیار آنان قرار می دهد تا در مقابل تماشاگران و شنوندگان قرار گیرند و تشویق شوند. لذت ناشی از اجرای چنین برنامه هایی در مدارس و کانون های پرورشی به اندازه ای زیاد است که بیش تر دانش آموزان را مشتاق در برنامه های سرود خوانی می سازد.

توصيف وضعيت موجود :

اينجانب ….. آموزشگاه …. شهرستان ….در سال تحصیلی …. متوجه شدم دانش آموزان علاقه و انگیزه ای جهت شرکت در فعالیت های پرورشی بخصوص گروه سرود مدرسه ندارند و بیشتر به مسائل درسی و آموزشی بسنده می کنند. در این رابطه تصمیم گرفتم تغییراتی در برنامه های پرورشی آموزشگاه ایجاد کنم تا در جهت بهبود و پيشرفت بهتر برنامه ي اين مدرسه در سال تحصيلي جديد ، گام هاي موثرتري برداشته شود. منظري‌توكلي، عوامل مؤثر بر افزايش انگيزش شغلي مربيان پرورشي را بر حسب اهميت بدين‌ترتيب آورده است: فراهم ساختن زمينة‌ توسعة شغلي و غناي حرفه‌اي، ارزشيابي دقيق و مستمر از نحوة‌ عملكرد مربيان پرورشي، تصريح و تدوين اهداف روشن و متعالي، ايجاد وضعي مطلوب و مناسب كار، برقراري نظام صحيح و عادلانة پاداش و تنبيه، بالا بردن حرمت اجتماعي، تأمين امكانات مادي و رفاهي (منظري‌توكلي، 1372، ص ‎6ـ7). چمني (1373) در ارزيابي فعاليت‌هاي تربيتي گزارش نموده است که مربيان پرورشي نتوانسته‌اند الگوي مناسبي براي دانش‌آموزان باشند. از ديدگاه دانش‌آموزان عملکرد مثبت مربيان تأييد نشده است و مربيان امکانات مناسب براي فعاليت در مدرسه را ندارند. نزديک به نيمي از مربيان فقط، تمايل به تدريس دروس ديني و قرآن دارند. آنان در حل مشکلات فردي و خانوادگي دانش‌آموزان و برگزاري مسابقه‌هاي فرهنگي، هنري و تدريس در کلاس موفق نبوده‌اند. همکاري ميان اداره و مربيان مطلوب نيست؛ ‌‌به‌گونه‌اي كه نظارت فقط با درخواست گزارش عملکرد صورت مي‌گيرد (نقل از حاجي، 1387، ص 64ـ75). اسلامي (1374)، علل گرايش مربيان پرورشي براي انتقال به شاخة آموزشي را، بررسي و دلايل زير را گزارش نموده است: نبود آگاهي کافي از روش‌هاي تربيتي، احساس عدم موفقيت به‌سبب کمبود امکانات، نقش مديريت آموزشگاه، تنوع و تکثر شرح وظايف و ناهماهنگي خانواده و مدرسه(همان).