چكيده
از اوایل سال تحصیلی ، همواره رفتار دانشآموزان در ساعت ریاضی، توجه من را به موضوعی از این قرار به خود جلب می¬کرد. بدان معنا که در این ساعت، شاهد چهره¬های درهم رفته و بی حوصله¬ی آنان بودم. بعضی از دانش آموزان در این ساعت با یکدیگر صحبت می¬کردند، برخی از آن ها بی مورد اجازه¬ی بیرون رفتن از کلاس را می¬گرفتند، چند تا ازدانش¬آموزان سرشان را روی میز خود گذاشته چرت می زدند. در واقع آن چه بیش از هر چیز من را متعجّب میکند، کم¬تحرکی و بی¬توجهی آنان نسبت به درس ریاضی بود. اينجانب منصور حیدری تبار در اقدام پژوهي فوق راهكارهاي چگونگي علاقه مند ساختن دانش آموزان دوره متوسطه ا.ول را به درس رياضي مورد بررسي قرار داده ام. اميد است پژوهش مذكور بتواند در جهت پيشبرد اهداف آموزشي مورد قبول واقع شود.
در پایان این پژوهش :
– دانش¬آموزان در انجام تکالیف ریاضی دقت لازم را دارند.
– به درس ریاضی و فعالیت¬های آن علاقه¬ی وافری نشان می¬دهند.
– از نتایج آزمون هاكه حاكي از پيشرفت آنهاست، راضی هستند.
– فعالیت¬های عملکردی را به دقت انجام می¬دهند.
– بیش¬تر دانشآموزان،تکالیف ریاضی را بدون کمک گرفتن از کسی انجام می¬دهند.
– با روحیه¬ی شاد، فعالیتهای کلاسی حاضر را انجام می دادند.
– اولیای دانش¬آموزان از پیشرفت درس ریاضی آنان ابراز خرسندی می¬کنند.
– با کاربرد ریاضی در زندگی تا حدودی زیادی آشنا هستند.
– هنگام انجام فعالیت¬های ریاضی به یکدیگر کمک میکنند.
اينجانب …. مدت …. سال است كه در آموزش و پرورش مشغول خدمت هستم. و هم اكنون دبير رياضي آموزشگاه …. دوره …هستم. در اوایل سال تحصیلی اخیر زمانی که فعالیتهای عملکردی درس ریاضی به دانش آموزان ارائه میشد تا انجام دهند، مشاهده میکردم که بیحوصله، بیدقت و نامرتب انجام می دهند. از این که آنها این قدر نسبت به درس ریاضی بیتوجه بودند، متأثر میشدم. احساس میکردم حتماً مشکلی هست که به درس مورد نظر بیاعتنا هستند، به همین دلیل توجهم به این مسأله بیشتر جلب شد با توجه به این که درس ریاضی یکی از علوم پایه محسوب میشود، عدم علاقه به این درس، منجر به ناتوانی یادگیری شده، در نهایت، نه تنها باعث افت تحصیلی و اتلاف بودجه میشود، بلکه به سرزنش و تحقیر دانشآموزان، تشکیل خودپنداره ی ضعیف و کاهش عزت نفس آنان انجامیده و سلامت روانشان را نیز به مخاطره میاندازد. و چه بسا آنان را به مکانیزمهای دفاعی ناموفق بکشاند. این مشکلات، از مدرسه و دانشآموزان، به خانه و خانواده کشانده شده و اضطراب و ناخشنودی را در همه فضای زندگی میپراکند و حاصل همهی اینها، آسیب سختی است که به بهداشت روانی جامعه وارد میشود.(تبریزی،1384،ص7) از این رو، و بر اساس وظیفهی خطیر الهی و تعهد شغلی خود و احساس مسئولیتی که در برابر دانشآموزانم داشتم، سعی کردم ابتدا علل بیعلاقهگی آنان را نسبت به درس ریاضی ریشهیابی نموده و سپس به حل آن مبادرت ورزم. مسألهای که برایم مطرح میشد این بود؛ با توجه به محور بودن دانشآموزان در فعالیتهای کلاس، در راستای هدف این اقدام پژوهی چه راهکارهای عملی را میتوان ارائه نمود تا میزان علاقهمندی دانشآموزان به درس ریاضی و فعالیتهای مربوط به آن بیشتر شود؟ به عبارت روشنتر، با استفاده از چه روشهایی میتوان، زمینهی مناسبی برای شرکت فعال فراگیران در انجام فعالیتهای مربوط به درس ریاضی فراهم نمود؟ بنابراین، در تحقیق حاضر که از نوع پژوهش در عمل بوده است، در پی آن بودم تا با استفاده از ابزار معتبر علمی به جمع آوری دادههای لازم با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر ایجاد مسأله و دستیابی به راهحلهای مورد نیاز برای حل آن پرداخته، تا پس از انتخاب و اعتبار بخشی مناسب، به اجرای آنها بپردازم.