از آن جائيكه عموميترين و رايجترين عارضه و علامت آفازي، آنومي[1] يا نام پريشي است، نياز به يك آزمون استاندارد در اين زمينه (به طور خاص) احساس ميشود. از اين رو هدف ما از تهيه تست مذكور، فراهم كردن منبعي براي تمرينات باليني، تحقيقات آفازي و همچنين تحقيقات روان – زبان شناختي[2] ميباشد. بعلاوه از آنجا كه بيشتر تستهاي به كار برده شده در اين زمينه بر ناميدن اسامي تأكيد دارند، در تمرينات باليني به نوعي، نياز به ارزيابي كاملتر شناخت فعل احساس ميشود و تأكيد بر طراحي درمانهايي وجود دارد كه بطور خاص، نقايص فعلي را مورد توجه قرار ميدهند.
2-1 كاربردهاي عمومي
در تحقيقات روان زبانشناختي كه روي افراد بزرگسال انجام ميشود ممكن است از دادههايي استفاده شود كه با نظام بازنمائي ذهني اسامي و افعال[3] در واژگان ارتباط دارند. يعني كه به كاربردن الگوهايي از قبيل: تصاوير متحرك (انيميشن)، ناميدن واژگان مكتوب، تكاليف قضاوت واژگاني[4] مطالعات اوليه و … . همچنين
موارد هماهنگ شده در مجموعه براي مطالعات تصويربرداري مغزي[5] در گروه بيماران آفازي و افراد غير آسيب مغزي مفيد خواهد بود.