مقدمه
آبي كه اهميت وجود آن شايد بر هيچيك پوشيده نباشد، متاسفانه از طريق تخلية فاضلابها، پسابها و كليه زوايد حاصل از فعاليتهاي انسان به شدت در معرض آلودگي قرار گرفته . پيشرفتهاي صنعتي باعث شده كه پسابهاي غليظتر و با تركيبات متنوعتر در جريانهاي آب تخليه شدند.(2)
در حال حاضر بسياري از منابع آبي دنيا گرفتار مشكلات ناشي از تخليه فاضلابهاي مختلف ميباشند كه بهسازي آنها و بازگشت به حالت طبيعي هزينههاي هنگفتي را مي طلبد. (1)
به منظور تصفيه فاضلاب در اجتماعات كوچك، استفاده از سيستمهاي گياهي آبزي نظير لاگونهاي پوشيده شده با DW (گياهان آبزي شناور) به دليل راهبري آسان، هميشه پائين و اثر بخشي بالا مورد توجه قرار گرفته است.(4)
امروزه تمايل براي استفاده از گياهان آبزي شناور بخاطر فوايد گوناگونشان نظير ميزان رشد بالا، عمل حذف نوترينت در سطوح بالا، غني بودن اين گياهان از پروتئين كه باعث با ارزش شدن آنها به عنوان خوراك دام مي گردد، بهره برداري و برداشت آسان آنها و تحمل بالاي گياه و قدرت سركوب كنندگي جلبكي گياه، تثبيت بالاي نيتروژن (4) ، منبع غذايي براي انسان، كنترل حشرات آبزي ناقل بيماريهاي خطرناك (به دليل ايجاد پوشش متراكم در سطح آب كه مانع خروج اين حشرات ميگردد). در داروسازي جهت ساخت داروهاي آنتي بيوتيك، افزايش مواد آلي خاك و بهبود ساختمان و تركيب شيميايي خاك و . . . . (3) و همچنين استفاده از آنها به عنوان گياه آلايش زا و مورد توجه قرار گرفته است. (4)
ولي تاكنون مطالعاتي در زمينه اينكه مواد آلي گلوكز و لاكتوز تا چه ميزان مي توانند در رشد آزولا و عدسك آبي مؤثر واقع شوند يافت نشده است.
لذا در اين تحقيق از دو گونه گياهان آبزي شناور (لمنامينور و آزولا) به منظور حذف مواد آلي محلول در محيطهاي كشت حاوي گلوگز و لاكتوز استفاده شده است.