ميزان جهش زايي مولكلوهاي زيستي در ذرات معلق موجود در آلودگي هوا، در بسياري از شهرها، از جمله شهر بورتو واقع در كشور برزيل، بررسي شده است. اين مطالعات معمولاً توسط روش سالمونتلا/ ميكروزوم صورت مي گيرد. ذرات متعلق هوا جمع آوري شده، و جداسازي مي شوند، سپس جهش زايي در هر بخش بررسي ميشود. اين كميت توسط بررسي ميزان جهش هاي ايجاد شده در سوشهاي سانلمونلا تيفي موريم[1] TA98-NR , TA98 و TA98/1,8 DNP به دست مي آيد. جهش هايي شامل تغيير چارچوب خواندن در ژن ها توسط تركيبات آلي حل شونده در سيكلوهگزان غيرقطبي و دي كلرومتان نيمه قطبي، شناسايي شدند. مقدار اين جهشها در مواقع مختلف سال متفاوت و در اماكني كه بيشتر در معرض دود اتومبيل ها ميباشند، بيشتر مي باشد. به عنوان مثال، دي كلرومتان (DCM) در هنگام بهار و سيكلوهگزان (CX) در تابستان بيشترين تاثير جهش زايي خود را بروز مي دهند. بدون شك رابطه اي بين ميزان آلودگي هوا و جهش زايي وجود دارد و روش سالمونتلا/ ميكروزوم، متد بسيار مناسبي براي تعيين ميزان آلايندگي يك محيط درتوليد جهش ها مي باشد.
مقدمه
آلودگي ذرات معلق، يكي از مهم ترين عوامل آلودگي محيطي است كه تاثير بسزايي بر روي كيفيت زندگي تمامي موجودات زنده مي گذارد. سازمان جهاني بهداشت آلودگي هوا را از تاثيرگذارترين فاكتورها در بيماري هايي مانند عفونتهاي تنفسي، سرطان و بيماري هاي قلبي مي داند.
يكي از كميتهايي كه آلودگي محيطي را نشان مي دهد، مقدار كل ذرات معلق موجود در جو مي باشد. مقدارهاي مجاز، خطرناك و زياد ذرات معلق، در استانداردهاي جهاني، به طور كامل تعيين شده اند. علاوه بر اين، مشاهدات جديد نشان مي دهند كه مولكولهاي آلي متصل به ذرات معلق، قابليت جهش زايي بالايي دارند و معمولاً تحت گروه مولكولهاي سرطان زا طبقه بندي مي شوند. متد سالمونلا/ ميكروزوم، تعيين و شناسايي اين مولكول ها را براي ما مقدور ساخته است كه مهمترين آنها پلي سيكليك هيدروكربن هاي آروماتيك (PAH) و مشتقات آنها ميباشند. اين مولكولهاي آلي، غالباً از سوخت ناقص سوختهاي فسيلي در فرايندهاي صنعتي حاصل مي شوند و جهش زايي آنها به مراتب در مطالعات مختلف اثبات شده است.