طرح ريزي معماري
معمار معمولاً هنگامي شروع به كار مي كند كه محل و نوع و هزينه يك ساختمان مشخص شده اند.
محل شامل رفتار متغير محيط طبيعي مي شود كه بايد طبق نيازهاي فيزيكي ثابت انسان تغيير داده شود؛ نوع ، فرم عمومي تعيين شده توسط جامعه است كه بايد طبق كاربرد خاصي كه ساختمان براي آن لازم است تغيير كند؛ هزينه متضمن اقتصاد زمين ، نيروي كار و مصالح است كه بايد طوري تنظيم شود كه با مجموعه خاصي متناسب باشد.
بدينسان طرحريزي عبارت است از فرآيند اختصاصي كردن و نهايتاً هماهنگ كردن نيازهاي محيط، كاربرد اقتصاد. اين فرآيند علاوه بر ارزش سودمندي يك ارزش فرهنگي نيز دارد زيرا در تهيه يك طرح براي هر فعاليت اجتماعي معمار اجباراً بر روي انجام آن فعاليت تأثير گذار است.
طرحريزي و محيط
محيط طبيعي همزمان يك مانع و هم يك كمك است، و معمار پيگير جلب كمك آن و دفع حملات آن است. او به منظور مسكوني ساختن و راحت كردن ساختمان بايد اثرات گرما، سرما، نور، هوا، رطوبت و خشكي را كنترل كند و پتانسيل هاي مخرب مانند آتش، زمين لرزه، سيل و بيماري را پيش بيني كند.