تشخيص زودرس دردهاي متعدد و مختلف در سرطان
در يك بيمار مبتلا به سرطان اين احتمال وجود دارد كه دردهاي مزمن ثابت و يكنواخت بهمراه دردهاي حاد و بطور گذرا افزاينده بطور همزمان وجود داشته باشند. در يك مقاله در رابطه با درمان دردهاي غيرقابل كنترل در سرطانهاي پيشرفته آمده است: «درد در اين مراحل معمولاً هميشه ثابت و يكنواخت است. حتي در صورتي كه چنين دردي تشديد اغلب يكنواخت و زمينه اي همراه آن وجود دارد.»[1]
اكثر پزشكان و بيماران در رابطه با وجود دردهاي ثابت و دوره هاي تشديد درد در سرطان متفق القولند. چالش موجود در برابر پزشكان و پرستاران كسب مهارتهاي لازم جهت استفتاده از داروهاي ضد درد مخدر در دسترس براي كنترل مناسب درد ثابت براي اكثر طول روز مي باشد. از نظر تاريخي بنظر كنترل درد مزمن ثابت ناشي از سرطان به كنترل دردهاي حاد و گذرا ترجيح داده مي شود.
در سال 1990، Portenoy، Hagen پيشنهاد كرده اند كه افزايش گذراي شدت درد در مبتلايان به سرطان كه داراي درد ثابت زمينه اي (تحت درمان بات مخدرها) هستند به عنوان دردهاي ناگهاني نام گذاري شود. كلمة «ناگهان» مبتلا نيز توسط كميتة مشاوره تخصصي در گزارشي در رابطه با كنترل دردهاي مزمن شديد سرطاني كه در سال 1984 توسط وزارت بهداشت كانادا منتشر شده است بكار رفته بود. از نظر دكتر John Scott كه نقش مهمي در تهية گزارش فوق ايفاء كرده است مهم ترين دغدغة كميتة تخصصي در سال هاي اوليه 1980 اطمينان از استفاده از داروهاي مخدر توسط پزشكان براي كنترل دردهاي سرطاني بوده است. تشخيص و كنترل دردهاي ناگهاني در آن دوره از درجه دوم اهميت برخوردار بوده است.
در سال 2000 منابع موجود دررابطه با دردهاي ناگهاني به حدي قابل توجه رسيده اند. بعضي از اين اطلاعات با استفاده از داروهاي مخدر جديد و يا روش هاي جديد تجويز دارو بدست آمده اند. دردهاي ناگهاني خصوصاَ در ايالات متحوه، همچنان به عنوان يك پديدة چالش طلب در مقوله درد مورد توجه رقار دارند.
[1]- The Significance of breakthrough pain in cancer
Cancer Pain Release Volume 12, NO.4-1999