چکیده :
عنـــوان : بررسی اثرات درمان با کورتیکواسترئید خوراکی روی پارامترهای اسپیرومتری در بیماری انسدادی مزمن ریوی.
روش اجرای پژوهش :
در این مطالعه نیمه تجربی ما اثرات درمان با کورتیکواستروئید خوراکی را روی۳۰ بیمار انتخاب شده بررسی می کنیم.
از تمامی بیماران یک
اسپيرومتری پایه به عمل می آید سپس به مدت
۳ هفته تحت درمان با داروهای رایج در درمانCOPD (آترونت
،سالبوتامول، برم هگزین، تئوفلیین وآنتی بیوتیک) + 
5 .
12 پردنیزولون قرار می گیرند. پس از پایان این دوره اسپرومتری
مجدد به عمل می آید و نتایج اسپرومتری قبل وبعد از آزمون با هم مقایسه می شوند.
نتایج : نتیجه این کار آزمایي نیمه تجربی نشان داد درمان کوتاه مدت با کورتیکواستروئید خوراکی آن هم به صورت دوزکم (Low Dose)تفاوت معنی دار آماری در میزان بهبودی پارامترهای اسپیرومتری بیماران COPD نداشته است.
اما کورتیکواستروئید به طور چشمگیری شکایات تنفسی بیماران شامل سرفه ،تنگی نفس فعالیتی،میزان خلط وتنگی نفس شبانه راکاهش داده است.