هدف: تعیین خاک رس لای و گرد و خاک (ذرات کوچکتر از 075/0 میکرون)
اهمیت کاربرد
سنگدانه ها گرچه به عنوان پر کننده در بتن در نظر گرفته می شود و معمولا 60 الی 85 درصد حجم بتن را تشکیل می دهند ولی باید دارای یک سری خصوصیاتی باشند که بر روی کارایی و مقاومت بتن تولیدی اثر منفی به جای نگذارند در حالت کلی پر کننده ها باید از دانه های تمیز و سخت 6 مقاومی تشکیل شده باشند عاری از مواد شیمیایی باشند و سطح سنگدانه ها از رس – لای – گرد خاک که در چسبندگی دانه ها با خمیر سیمان تأثر منفی دارد پوشیده نشده باشد مواد زایدی که غالبا در مصالح سنگی وجود دارند عبارتند از خاک – رس – لای – املاح معدنی مانند گچ و آهک – مواد آلی کهاین مواد می تواند روی دانه ها را بپوشانند و یا به صورت ذرات ریز در بین آنها قرار گیرند بسیاری از این مواد را می توان با شستن خارج کرد (اگر ماسه مواد آلی داشته باشد با شستن نمی توان آنها را خارج کرد) شیست یا سنگهای شیست دار به ویژه بیشتر سنگهای دارای سیلیس فعال برای بتن سازی نامناسب است اغلب خاک رس بصورت پوششی بر روی سطح سنگدانه ها موجود می باشد که سبب عدم چسبندگی بین خمیر سیمان و سنگدانه ها می شود لذا اثری جدی بر روی مقاومت و دوام بتن می گذارد. دو نوع دیگر مواد ریزدانه مانند لای و گرد و خاک می توانند مانند خاک رس بر روی سنگدانه ها بصورت پوششی و یا به صورت آزاد وجود داشته باشند که کثرت آنها به علت ریزی ذرات و داشتن سطح زیاد سبب می شود که مقدار آب لازم برای ساختن بتن و اسلامپ مناسب افزایش یابد که این مسئله به نوعی باعث کاهش مقاومت بین می گردد.