ساختمان هاي عمومي نظير مراكز آموزشي و اداري كه امروزه ساخته مي شوند معمولاً حداقل داراي يك سالن سخنراني مي باشند. سالن هاي سخنراني از جمله فضاهايي هستند كه در آنها، كيفيت آكوستيكي خوب مورد نياز است. به طور معمول، يك سخنران براي گروهي شنونده صحبت مي كند كه انتظار مي رود همه آنچه كه سخنران مي گويد به طور كامل شنيده شود. براي آن كه چنين شرايطي در سالن هاي سخنراني تأمين شود بايد ضوابط مشخصي تعيين گردد كه متخصصين آكوستيك بتوانند مبناي كار طراحي قرار دهند. در ابتداي امر، طراح سالن بايد تصميم بگيرد كه چه ضوابط اگوستيكي را مبناي كار قرار دهد تا وضعيت اكوستيكي با كيفيت خوب حاصل شود. بررسي هاي انجام شده نشان داده اند كه تراز نوفه زمينه بالا و زمان واخنش زياد، وضوح گفتار را در سالن مخدوش مي سازد و موجب خستگي شنوندگان نيز مي شود.
بسياري از متخصصين خصوصاً در كشورهاي در حال رشد هنوز نوفه و واخنش را به صورتي جداگانه مد نظر قرار مي دهند.
هدف از پروژه فعلي، بررسي كميت هاي اكوستيكي و تعين ضوابطي براي طراحي هاي آكوستيكي سالن هاي سخنراني است.