تعريف حسابداري (سنتي)
حسابداري عبارتست از : فن ثبت، طبقه بندي و تلخيص فعاليتهاي مالي يك مؤسسه در قالب اعداد قابل سنجش به پول و تفسير نتايج حاصله از بررسي اين اعداد. [1]
بطوري كه از تعريف مذكور استنباط مي شود، حسابداري به عنوان يك فن شناخته شده است. ممكن است حسابداري يك فن باشد ولي ديدگاههاي جديدتري نيز اخيراً براي حسابداري مطرح شده است كه به ذكر هر يك از آنها مي پردازيم.
1-حسابداري به عنوان يك فعاليت خدماتي
انجمن حسابداري رسمي آمريكا (AICPA) در سال 1970 حسابداري را تحت عنوان يك فعاليت خدماتي كه وظيفه آن تهيه اطلاعات مقداري (ماهيتاً مالي) مي باشد، تلقي نموده است.
2- حسابداري به عنوان زبان واحد اقتصادي
حسابداري به عنوان وسيله ارتباط اطلاعات مطرح شده و فعاليتهاي مختلف يك واحد اقتصادي از طريق گزارشهاي مالي كه در زبان حسابداري به كار گرفته شده است، ارائه مي گردد. كميته تحقيقات حسابداري (ARS) شماره 10، حسابداري را به عنوان زبان واحد اقتصادي مطرح نموده است.
3- حسابداري به عنوان ثبت تاريخي1
حسابداري به عنوان وسيله اي كه تاريخچه سازمان و معاملاتي كه به وقوع پيوسته را نشان مي دهد، تلقي مي گردد.
4- حسابداري به عنوان يك سيستم اطلاعاتي[2]
حسابداري هميشه به عنوان يك سيستم اطلاعاتي مطرح بوده است. در اين نظريه فرض شده است كه در يك فرآيند، اطلاعاتي هستند كه بايد در سيستمي منظم به استفاده كنندگان منتقل شود.
5- حسابداري به عنوان واقعيت اقتصاد جاري[3]
حسابداريبهعنوانوسيلهايكه منعكس كننده واقعيتهاي اقتصادي استبيانشده...
6- حسابداري به عنوان دانشي نوين
چنانچه حسابداري را به دو بخش كلي : الف) مالي ب) صنعتي تقسيم نمود، حسابداري مالي مي تواند به عنوان دانشي [4] نوين مطرح شود و حسابداري صنعتي به عنوان فن مطرح گردد، از اينرو نمي توان تعريف واحدي براي حسابداري در نظر گرفت. به هر صورت اكنون موضوع مشخصي در تعريف حسابداري وجود ندارد. شايد در آينده تعريف يا ديدگاه جديدتري بتواند تعريف جامعي از حسابداري بنمايد