اثرات کامفر بر تحریک­ پذیری و فرآیندهای سلولی دخیل در الگوی فعالیت صرعی در نورون­ های حلزون

عنوان پروپوزال:

فرمت فایل: word

تعداد صفحات: 26

صرع[1] یک اختلال پیچیده سیستم عصبی مرکزی و دومین اختلال نورولوژیک بعد از سکته مغزی است (Hopkins, et al., 1995). در این بیماری یک ناحیه محدود از مغز و یا نواحی گسترده­ای از آن فعالیت­های کنترل نشده خود­بخودی نشان می­دهندکه به شکل تشنج[2] نمایان می­شود ((Cavalheiro, et al., 1991. تشنج به تغییر زودگذر رفتار در نتیجه تخلیه نورونی مکرر، همزمان وغیر نرمال جمعیت‌های نورونی در سیستم عصبی مرکزی اشاره دارد. صرع معمولا در نتیجه کاهش عوامل مهاری یا افزایش شدید تحریک­پذیری در بخشی از شبکه نورونی مغز رخ می­دهد (Stafstrom, 2003).

از عوامل مختلف ایجاد­کننده این بیماری می­توان به آسیب­ها و ضربات مغزی، استعمال بی­رویه دارو­ها یا برخی ترکیبات محرک، عفونت­های سیستم عصبی مرکزی، شوک عاطفی، اختلالات متابولیک، الکل، تومورهای مغزی و مشکلات عروقی مغز اشاره کرد (Vadlamudi and Scheffer et al., 2003). صرع معمولا قابل کنترل اما غیر قابل درمان است (Cascino, 1994) و در بسیاری مواقع علت ایجاد صرع در بیماران ناشناخته باقی می­ماند (Rall and Sheifer, 1991).

تغییر در الگوی فعالیت سیناپس­ها و اختلال در عملکرد کانال­های یونی بعنوان دو مکانیسم اساسی زمینه ساز صرع شناخته شده‌اند(Noebels, 2003) . شواهد متعددی تغییر در سیستم­های نوروترنسمیتری مختلف بویژه گلوتامات، آسپارتات و GABA را در ایجاد زمینه صرع تائید کرده­اند (Pinto, et al., 2005). بعلاوه گزارشات زیادی اهمیت و نقش ویژگی­های ذاتی غشاء بویژه عملکرد کانال­های یونی را در بروز الگوی صرع نشان داده­اند. در بین کانال­های یونی وابسته به ولتاژ کانال­های سدیمی، پتاسیمی و کلسیمی نقش تعیین­کننده­ای در تنظیم تحریک پذیری نورونی دارند (Faingold, 1992). بسیاری از اختلالات ژنتیکی در ژن­های کد­کننده کانال­های یونی در مغز منجر به عدم­تعادل بین تحریک و مهار و نهایتا منجر به صرع می­شوند. جهش در ژن­های کد­کننده کانال­های سدیمی، کلسیمی، پتاسیمی و کلری وابسته به ولتاژ و نیز کانال کلری GABAA و کانال­های حساس به گلوتامات در ایجاد صرع نقش دارند (Shine and Namara, 1994). علاوه بر جهش­های ژنتیکی، تنوعی از عوامل موثر بر رسپتورها و کانال­های غشایی می­تواند با تاثیر بر ویژگی­های ذاتی غشاء میزان تحریک­پذیری را تغییر داده و حتی بعنوان عوامل ضد صرع یا صرع­زا عمل نمایند. فراورده­هاي طبيعي گياهي موثر در درمان صرع همواره مورد توجه محققين بوده و برخي از اين ترکيبات با منشاء گياهي براي قرن­ها در درمان صرع مورد استفاده بوده و کارايي خود را در تحقيقات تجربي به اثبات رسانده­اند (Sayyah, et al., 2002, de Almeida, 2009). از طرفي گزارش­هايي وجود دارد که نشان مي­دهد عصاره و اسانس روغني برخي گياهان داراي اثرات صرع­زای بارزي هستند که نشان­دهنده خطرات بالقوه در گياه درماني است و مؤيد اين نکته است که منشاء طبيعي اين ترکيبات لزوماً به معني بي خطر بودن آن­ها نيست. متاسفانه تصور عمومي مبني بر بي­ضرر بودن فراورده­هاي گياهي باعث شده که در بسياري موارد بيماران به خود درماني با چنين محصولاتي روي آورند و حتي پزشک معالج خود را از مصرف چنين ترکيباتي آگاه نکنند که مي­تواند برهم­کنش نامطلوب با داروهاي تجويز شده توسط پزشک را به دنبال داشته باشد (Burkhard, et al., 1999).

[1] 1Epilepsy

[2]Seizure

فهرست مطالب

بیان مسأله و ضرورت

اهداف پژوهش

مرور منابع و پیشینه تحقیق

روش تحقیق

آزمون آماری

فهرست منابع و مأخذ مورد استفاده