تعیین خوشخوراکی و ارزش غذایی علوفه خشک یونجه در چین های مختلف برداشت با استفاده از روش های كیسه های نایلونی و تولید گاز

به منظور تعیین ارزش غذایی چین های مختلف یونجه با روش های مختلف مانند روش های کیسه های نایلونی (nylon bag) و روش آزمون گاز (gas test) تحقیق حاضر انجام شد. همچنین جهت خوشخوراکی سه چین مختلف یونجه با استفاده از شاخص STIR1 (گرم ماده خشک مصرفی بر هر دقیقه) اندازه گرفته شد. در این پژوهش تعداد سه راس گوسفند اخته فیستولا گذاری شده (6/2 ±49 کیلوگرم) ، برای آزمایش in situ مورد استفاده قرار گرفتند. مقدار گاز تولیدی در زمان های  2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 36، 48، 72، و 96 ساعت و تجزیه پذیری به روش کیسه های نایلونی در زمان های 72،48،36،24،16،12،8،4،0 و 96 ساعت اندازه گیری گردید. میزان خوشخوراکی چین های اول، دوم و سوم یونجه بترتیب 63/7 ، 13/8 و 57/8 گرم ماده خشک در هر دقیقه بود که از لحاظ آماری تفاوت معنی دار (05/0 > P) بود. تجزیه پذیری ماده خشک چین های اول، دوم و سوم یونجه در 96 ساعت پس از انکوباسیون به ترتیب 47/60 ، 71/64 و 36/64 درصد بود که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشتند. تجزیه پذیری پروتئین خام چین های اول، دوم و سوم یونجه در 96 ساعت پس از انکوباسیون به ترتیب 48/60 ، 08/63 و 07/58 درصد بود که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشتند. میزان گاز تولیدی چین های اول، دوم و سوم یونجه در ساعت 96 انکوباسیون به ترتیب 54/322 ، 21/295 و 32/300 میلی لیتر بر گرم ماده خشک بودکه از لحاظ آماری تفاوت معنی داری  نداشتند. ضریب همبستگی به دست آمده بین تجزیه پذیری ماده خشک و میزان گاز تولیدی برای چین های مختلف یونجه به ترتیب 89/0، 85/0 و 84/0 بود و این ضریب بین تجزیه پذیری پروتئین خام و میزان گاز تولیدی به ترتیب 87/0، 88/0 و 84/0 بود. بالا بودن همبستگی بین روش های کیسه های نایلونی و تولید گاز  نشان دهنده صحت استفاده از روش تولید گاز با هزینه کمتر در تعیین قابلیت هضم مواد خوراکی است.

 واژه های کلیدی: چین های یونجه، خوشخوراکی، کیسه های نایلونی، تولید گاز.

فهرست مطالب

چکیده

فصل اول

بررسی منابع

1–1- مواد خوراکی و طبقه بندی آن

1-1-1- مواد خوراکی متراکم(کنسانتره ای)

1-1-2- مواد خوراکی خشبی(علوفه ای)

1-2-یونجه

1-2-2- ارزش غذایی یونجه

1-3- عوامل موثر بر ارزش غذایی گیاهان علوفه ای:

1-3-1 – گونه ، واریته و سویه گیاه

1-3-2 – قسمت های مختلف گیاه مانند برگ،ساقه و دانه

1-3-3 – مرحله رشد در زمان برداشت

1-3-4 – حاصلخیزی و خصوصیات خاک

1-3-5 – اثرات اقلیم ، فصل ، آب و هوا

1-3-6 – زمان و فصل برداشت محصولات علوفه ای

1-4- هضم الیاف در نشخوارکنندگان

1-5- میکروبیولوژی شکمبه

1-6- عوامل موثر بر ضرایب هضمی

1-6-1 – ترکیب شیمیایی غذا

1-6-2 – گونه حیوان 

1-6-3 – میزان غذای مصرفی(سطح تغذیه)

1-6-4 – ترکیبات جیره

1-6-5 – عمل آوری 

1-7- تجزیه پذیری مواد آلی در شکمبه

1-7-1 – تجزیه پذیری کربوهیدرات ها در شکمبه

1-7-2- تجزیه پذیری پروتئین ها در شکمبه

1-7-3- تجزیه پذیری چربیها در شکمبه

1-8- ارزشیابی نیتروژن مواد غذایی در نشخوارکنندگان

1-8-1 – پروتئین خام

1-8-2 – پروتئین خام قابل هضم

1-8-3 – پروتئین قابل متابولیسم 

1-9- ویژگیهای پروتئین قابل متابولیسم

1-9-1 – پروتئین قابل تجزیه در شکمبه

1-9-2- پروتئین قابل تجزیه موثر در شکمبه

1-9-2 – پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه 

1-10- روش های ارزیابی مواد خوراکی

1-10-1- روش کیسه های نایلونی

1-10-1-1- نکات قابل توجه در تعیین تجزیه پذیری به روش کیسه های نایلونی

1-10-2- روش تولید گاز

1-11- خوشخوراکی و اهمیت آن

1-11-1- عوامل موثر بر خوشخوراکی

فصل دوم:مواد و روشها

2-1- اندازه گیری ترکیبات شیمیایی ماد خوراکی

2-1-1- اندازه گیری رطوبت و ماده خشک

2-1-2- اندازه گیری پروتئین خا

2-1-3- اندازه گیری الیاف خام

2-2- مواد خوراکی موردآزمایش و نحوه نمونه برداری

2-3- دام مورد آزمایش و نحوه آماده سازی دام

2-4- جیره غذایی

2-5- آزمایش های هضمی

2-5-1- برآورد تجزیه پذیری به روش کیسه های نایلونی

2-5-2 اندازه گیری تولید گاز در شرایط آزمایشگاهی

2-5-3- تعیین خوشخوراکی چین های مختلف یونجه

فصل سوم:نتایج و بحث

3-1- ترکیبات شیمیایی چین های یونجه

3-2- محاسبه ناپدیدشدن مواد خوراکی به روش  in situ:

3-2-1- ناپدید شدن ماده خشک چین های مختلف یونجه با روش کیسه های نایلونی

3-2-2- ناپدید شدن پروتئین خام چین های مختلف یونجه با روش کیسه های نایلونی

3-3- اندازه گیری گاز تولیدی توسط چین های مختلف یونجه

3-4- پروتئین قابل متابولیسم

3-5- خوشخوراکی چین های مختلف یونجه

نتیجه گیری کلی

پیشنهادات

منابع