كنوانسیون رفع تبعیضات علیه زنان

مقدمه

كنوانسیون رفع انواع تبعیضات علیه زنان در تاریخ 18 دسامبر سال 1979 توسط مجمع عمومیسازمان ملل متحد تصویب گردید. این كنوانسیون پس از تصدیق بیستمین كشور، در سوم سپتامبر سال 1981 به عنوان معاهده بین‌المللی به اجرا در آمد. در دهمین سالگرد تصویب این كنوانسیون در سال 1989 حدود صد كشور خود را ملزم به رعایت مواد این كنوانسیون كرده اند.

این كنوانسیوه حاصل بیش از سی سال كار كمیسیون سازمان ملل متحد در مورد وضعیت زنان می باشد. در سال 1946 ارگانی به منظور بررسی وضعیت زنان و استیفاء حقوق آنان تشكیل گردید. این كمیسیون در ارائه زمینه های مختلف عدم تساوی حقوق زنان با مردان موفق بوده است. اینگونه تلاشها جهت پیشرفت زنان منجر به صدور اعلامیه ها و تصویب كنوانسیونهای متعددی شد كه از جمله آنان می توان از كنوانسیون رفع انواع تبعیضات علیه زنان نام برد كه از جامع ترین و مهمترین اسناد می‌باشد. اجرای این كنوانسیون به عهده كمیته رفع تبعیضات علیه زنان (CEDAW) می باشد. این كمیته شامل بیست و سه كارشناس است كه از طرف دول خود كاندید و یا توسط دولتهای عضو كمیته انتخاب می شوند. دول عضو هر چهار سال یكبار گزارشی به كمیته تسلیم می كنند كه حاوی اقداماتی است كه در ارتباط با اجرای مواد این كنوانسیون بعمل می آید.

اعضای كمیته با نمایندگان دول در مورد این گزارشها طی اجلاس سالانه به بحث می پردازند. تا زمینه های فعالیت گسترده تر هر كشور را بررسی كنند. این كمیته همچنین توصیه های كلی به دول عضو در مورد مسائل مربوط به رفع تبعیضات علیه زنان می كند.

دول عضو كنوانسیون حاضر، با عنایت به اینكه منشور سازمان ملل متحد بر حقوق اساسی بشر، مقام و منزلت هر فرد و برابری حقوق زن و مرد تاكید مجدد دارد، با اعتقاد بر اینكه اعلامیه جهانی حقوق بشر بر اصل جایز نبودن تبعیض تاكید دارد و اعلام می دارد كه كلیه افراد بشر آزاد به دنیا آمده و از نظر مقام و منزلت و حقوق یكسان بوده و مجاز به استفاده از كلیه حقوق و آزادیها بدون هیچگونه تمایزی از جمله جنسیت می باشند.

با تاكید بر اینكه دول عضو میثاقهای بین‌المللی حقوق بشر متعهد می باشند تا زنان و مردان از حقوق اساسی، اجتماعی، فرهنگی، مدنی و سیاسی به طور یكسان برخوردار گردند.