ارزيابي مسأله آفات در مقياس جهاني نشان مي دهد كه اگر حشرات آفات وجود نداشتند، توليد مواد غذايي جهان تا حدودي يك سوم بيشتر از ميزان موجود افزايش مي يافت. با توجه به این همه خسارت، واضح است چنانچه كوششي براي دفع حشرات آفت انجام نمي گرفت ويا این مبارزه ها به نتيجه اي نمي رسيد، نوع بشر با چه بليه اي مواجه مي شد. بديهي است كه هر حشره به تنهايي مقدار نسبتاً كمي غذا احتياج دارد، مثلاً تصور نمي رود كه يك رشته در تمام عمرش بيشتر از نيم سانتي متر مكعب شيره گياهي تغذيه مي كند. حتي يك كرمينه پرهور پروانه هم بيشتر از 50 گرم از وزن تر گياه ميزبان خود را مصرف نمي كند.
بنابراين بايد تعداد بسيار زيادي حشره وجود داشته باشد تا باعث این همه خسارت شود كه در واقع همين طور هم هست و تعداد حشرات واقعاً فوق العاده زياد است. در مقايسه با تراكم جمعيت انساني يعني 14/0 نفر در هكتار، ممكن است 25 ميليون حشره در هر هكتار خاك و 25 هزار حشره در حال پرواز روي هر هكتار موجود باشد. مسلم است كه همه آنها در حال از بين بردن محصولات غذايي بشر نيستند، ولي تعداد جمعيت يك گونه آفت به تنهايي در يك هكتار محصول اغلب قابل قياس با ارقام ذكر شده است. مثالً ممكن است در يك هكتار جو 22 ميليون لار و مگس وجود داشته باشد و نيز 222 ميليون شته سياه باقلا در يك هكتار چغندر گزارش شود، هر دوي این ارقام آلودگي، نشان دهنده سرعت ازدياد حشرات مهاجر اوليه است كه به گياهان يك ساله حمله مي كنند و در واقع غالب گونه هاي حشرات كه مشكل ايجاد مي كنند قدرت تكثير خارق العاده اي دارند. این قدرت تكثير وقتي به صورت ارقام و آماربيان شود، ذكرشان در داستان هاي تخيلي علمي بي مورد نخواهد بود.