کلزا در محدوده وسيعي از خاک ها رشد مي کند، ولي مناسبترين اراضي براي رشد کلزا، خاک هايي با بافت متوسط، زهکشي مناسب، مواد آلي کافي و PH حدود 5/6 مي باشد. کلزا در شرايط ايستابي، سيلابي و زهکشي ضعيف زمين و PH پايينتر از 5/5 نبايد کشت شود. کلزا در تناوب هر محصولي که اجازه تهيه بستر مناسب بذر را داده و از توسعه عوامل بيماري زاي خاک زي جلوگيري کند، رشد مي نمايد. به ويژه در تناوب با غلات، عکس العمل مطلوبي نشان مي دهد. اين تناوب باعث کنترل بيماري هاي، آفت و علف هاي هرز کلزا مي گردد. تحقيقات نشان داده که عملکرد گندم پس از کلزا حدود 27 درصد بيشتر از عملکرد گندم پس از آيش بوده است. کشت متوالي کلزا در يک زمين يا کشت ان در تناوب با ساير گياهان جنس براسيکا باعث تشديد بيماري هاي کلزا مي گردد، چرا که در اين حالت عامل بيماري زا مي تواند در سالهاي متوالي در خاک و روي گياه ميزبان باقي بماند و جمعيت خود را افزايش دهد. بنابراين هنگام انتخاب يک منطقه براي توليد کلزا، توجه به تناوب زراعي منطقه بسيار مهم است. زراعت هاي متعددي هستند که بيماري مشترک با کلزا دارند.