در پاركينسون اوليه ، نورونهاي جسم سياه و ساقه مغز از دست مي روند كه دليل آن شناخته نشده است . از دست رفتن اين نورنها باعث كاهش نوروترنسميتر دو پامين در اين مناطق مي شود . شروع معمولاً بعد از 40 سال است .
پاركينسونسيم ثانويه ، در اثر بيماريهاي ايديوپاتيك دژنراتيو ، داروها ، يا توكسين ها ايجاد مي شود . شايع ترين دليل پاركينسونيسم ثانويه مصرف داروهاي آنتي سايكوتيك و رزرپين است كه بوسيله بلوك رسپتورهاي دو پامين باعث پاركينسون مي شوند . دلايل ديگر عبارتند از مونواكسيد كربن مسموميت با منگنز ، هيدروسفالوس ، تومورها و انفاركت هايي كه مغز مياني را تحت تأثير قرار مي دهند . ( 1 )
داروهايي كه سبب ايجاد سندرم پاركينسونيسم مي شوند يا آنتاگونيست رپستورد و دوپامين هستند ( مثل داروهاي آنتي سايكوتيك ) ، يا سبب تخريب نورونهاي دوپا منيرژيك در نيگرو استر يا تال مي شوند . ( مثل MPTP ) ( 2 )
علائم و نشانه هاي باليني :
در 50 تا 80 درصد بيماران ، بيماري بي سرو صدا و غافلگيرانه با 4 تا 8 HZ ترمور ( Pill – rolling ) يك دست شروع مي شود . ترمور و لرزش در حال استراحت بيشترين مقدار است و در حال حركت كمتر مي شود . و در هنگام خواب ناپدپد مي شود . و با فشارهاي روحي و خستگي بيشتر مي شود . معمولاً دست ها و بازوها و پاها بيشتر تحت تأثير قرار مي گيرند . و به همين ترتيب فك ، زبان ، پلك هم مي توانند تحت تأثير قرار بگيرند . اما صدا لرزش پيدا نمي كند . در خيلي از بيماران فقط ريجيديتي رخ مي دهد . و لرزش وجود ندارد . سفتي پيشرفت مي كند و حركات كند مي شود . ( برادي كاردي ) يا كم مي شوند ( هيپوكينزيا ) و يا شروع حركات سخت مي شود ( آكينزيا )