امامت ورهبری درکلام اميرمؤمنان علي(ع)
يکي از موضوعات بسيار عميق،ارزشمند و گرانبهاي نهج البلاغه موضوع امامت و مسائل مربوط به آنست.
نهج البلاغه خود تبلور فرهنگ امامت و ولايت و تجلّي روح بلند علوي سلام ا... عليه است.
در نهج البلاغه جلوه هاي گوناگون امامت و حاکميت اسلامي بوضوح قابل مشاهده و درک است. امام (ع)چه بعنوان امام و ولي امر مسلمانان و چه در منصب ولايت الهي و ولَي الله در ابعاد گوناگون ملکي و ملکوتي امامت و نيز در جريان شناسي حوادث آن روزگار و دستهاي پليدي که در برابر امامت حقّه ايستادند و عناصر فرصت طب و قدرت خواه را بر مسند خلافت نشاندند و يا عناصر جاهل و متحجّر که در اثر جهالت و جمود در برابر امامت آنحضرت موضع گرفته و کار شکني کردند. در ادامه به تشريح و توضيح و تبيين نظام حکومتي اسلام و ويژگيهاي والي و حاکم و زمامدار اسلامي در برابر ديگران و مدّعيان دروغين مي پردازد. و قولاً و عملاً چهره امامت اسلامي را از چهره هاي فريبکاران و دغلبازان نمايان مي سازد و ويژگيها و خصوصيات هر يک را بطور کامل و دقيق تبيين و با شرائط روزگار منطبق و تطبيق مي نمايد.
و در اين رابطه نقش بسيار مقدّس و ملکوتي اهل البيت (ع)و عترت و خاندان بزرگ عصمت و طهارت (ع) و ويژگيها و فضائل و کرائم آن بزرگواران را نشان مي دهد..تا چراغ راه و صراط مستقيم ايمان و هدايت و راهنماي اسلام اصيل محمدّي (ص) و قرآن ناب احمدي (ع) باشد. و طلا از مطلا و خالص از ناخالص و طيب از آلوده و سره از ناسره بازشناخته شود.
در بياني نوراني آن حضرت مي فرمايد: يحتاج الامام الي قلب عقول و لسانٍ قزول و جنانٍ عليٰ اقامة الحق مسؤول (غررالحکم) .
امام به قلبي بسيار خردمند و زباني بسيار گويا و پرتوان و دلي سخت پرجرأت و قاطع بر اقامه حق نيازمند است.
آري:" قلب عقول و زبان گويا و جنان شجاع".
در نهج البلاغه جلوه هائي از دو اصل امامت و عدالت در گفتار و رفتار و سيره و عمل اهل البيت (ع) نشان داده مي شود. و جريانهاي انحرافي و ساختگي و منافق و بدعتگذار بازشناسي و نقّادي مي شود. و نقش و جايگاه امامت راستين و اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السّلام در برابر نقشه ها و دسيسه ها و توطئه ها بطور وضوح تبيين مي گردد. و جنود حق و سپاهيان باطل و ائمه نور و مناديان ظلمت معرفي مي گردد.