مقدمه
شكى نيست كه سبقت در كارهاى خير نوعى امتيازوفضيلت است، و مؤمنين پيشتاز از مهاجرين و انصار،و كسانى كه از آنان به نيكى پيروى كردند،خداوند از آنان خشنود،و آنان نيز از او خشنودند،و باغهايى از بهشتبراى آنان فراهم گرديده،كه نهرها از زير درختانش جريان دارد،و اين گروه براى هميشه در آن خواهند ماند،و اين پيروزى بزرگى است در اين آيات چنانچه ملاحظه مىفرمائيد،پروردگار عالم از اشخاص پيشتاز دكارهاى خير،و مخصوصا از مهاجرين و انصارى كه جزو نخستين مؤمنين هستند به نيكى ياد نموده،و پاداش بهشت و«فوز عظيم»وعده مىدهد.
پروردگارعالم درآيات زيادى بندگانش را به انجام آنها،و سبقت گرفتن به يكديگر دعوت مىفرمايد. در ميان تاريخ نويسان،در مورد اين كه حضرت على عليه السلام اولين مومن به خدا و پيا از مجموع آيات و تفسيرها و احاديث نبوى و علوى و نظرات دانشمندان بزرگ اهل سنت،چنين به دست مىآيد كه«امير المؤمنين على عليه السلام»نخستين مؤمن به خدا و پيامبر در ميان تمام مسلمانان است،و اين يك موضوع مسلم تاريخى است كه كوچكترين شبههاى ندارد.
اين حديث،آن هم در يك منبع معتبر اهل سنتيك دنيا معنى دارد،و مىرساند كه على عليه السلام«عدل»پيامبر است،و درك و ايمان و معرفت وى مخصوص دوران رسالت نبوى نيست،بلكه قبل از اين دوران هم با«عالم غيب»مربوط بوده است هر چند از نظر ظاهرى يك كودك چند سالهاى بيش نبود!!! على عليه السلام اساس عترت در هر صورت در اين بخش ويژگى مهم عترت تبيين شد