خاكهاي شني كمترين و خاكهاي رسي بيشترين ميزان آهن را دارند. آهن مي‌تواند در هر دو حالت دو ظرف (فروس يا ) يا سه ظرفيتي (فريك يا ) تحت شرايط محيطي بخصوص وجود داشته باشد. حالت ظرفيتي آهن توسط PH و پتانسيل redox سيستم تعيين مي‌شود و تركيبات آهن وجودشان وابسته به ميزان دسترسي ساير تركيبات شيميايي هم هست (همانند سولفور كه براي تشكيل شدن پيريت يا مورد نياز است). آهن براي رشد گياه الزامي بوده و عموماً به عنوان يك ريزمغذي محسوب مي‌گردد. آهن به عنوان يك فلز كليدي در نقل و انتقالات محسوب شده و براي سنتز و ساير فرآيندهاي زندگي سلولها مورد احتياج است . در نتيجه گياهان سعي در تسريع جذب آهن دارند. آهن فروس بسيار حلال تر بوده و قابليت دسترسي گياه به آهن از آن فريك بيشتر است. (-FEDOH)Gothite شكل غالب كاني آهن در خاكهاست. حالت دو ظرفيتي يا فروس مي‌تواند به حالت سه ظرفيتي يا فريك اكسيد شده كه در حالت اخير مي تواند تشكيل رسوبات هيدرواكسيد يا اكسيد را داده و براي گياهان به عنوان يك ريز مغذي، غير قبل دسترس گردد. عوامل عمومي كه بر قابليت تحرك و تثبيت آهن تأثير گذارند. شرايط قليايي و اكسيداسيوني هستند كه تشكيل ر سوب اكسيدهاي آهن محلول را تسريع مي‌كنند يا شرايط اسيدي و احياء كه حلاليت تركيبات فروس را تسريع مي‌كنند. قابليت در دسترس بودن آهن فروس و فريك همچنين به ميزان آب خاك محيط نيز وابسته است. براي مثال محيطهاي كاهيده كه شامل زمينهاي پست و خاكهاي باتلاقي) هستند قابليت در دسترس بودن آهن فروس را براي گياهان تسريع مي‌كنند.
| قيمت فايل: | 8000 تومان |
|---|---|
| تعداد صفحات: | 37 |
| خريد فايل word | |