چكيده
اين مقاله ، مقايسه اي از رويكردهاي مدل سازي تصميم را ارائه مي كند . تصميم مدل سازي شده ، موضوعي است كه حسابرسان در واحد مورد رسيدگي در فعالت روزانه اش ، با آن روبرو مي شوند . به عنوان مثال ، مي توان از ارزيابي ريسك كنترل و ريسك ذاتي در خريدها ، حسابهاي پرداختي و چرخة موجودي ها نام برد . موضوع تصميم ، با استفاده از دو رويكرد متفاوت مدل سازي مي شود.
اولاً مدل هاي پايگاه دانش [1] ، ودوماً مدلي كه با استفاده از زبان برنامه ريزي شده با يك روش رسمي ( مبتني بر روش )[2] ايجاد شده است .
هر دو مدل قبل از مقايسة آنها درجهت تعيين اينكه آيا رويكرد ارائه شده به وسيله مدل مبتني بر روش ، به قدر كافي با مسئله تصميم در زمينه ريسندگي ، سروكار دارد يا خير و آيا انعطاف پذيري بيشتري كه بوسيلة رويكرد پايگاه دانش ، ارائه شده ، ضروري است يا خير ، مورد آزمون قرار گرفته اند .
اين مقايسه ، نتايج مثبت زيادي در بر دارد ، مدل مبتني بر روش قادر است تابه طور رضايت بخشي ، به صورت همانند نتايج تصميم گيرندگان انساني ( افراد تصميم گيرنده ) و مدل پايگاه دانش را ايجاد نمايد .
1)مقدمه و حركت
اين مقاله در صدد است تا مقايسه اي از كاربرد رويكردهاي متفاوت مدل سازي تصميم در يك موضوع حسابرسي ، ازجمله ارزيابي ريسك ذاتي و ريسك كنترل در خريدها، چرخة موجودي ها وحسابهاي پرداختي راارائه دهد . دو مدل كمك به تصميم ، يعني مدل پايگاه دانش (مدل خبره )و مدل مبتني بر روش ، براي موضوع تصميم بكار گرفته مي شوند و نتايجي كه آنها ايجاد مي كنند ،مورد مقايسه قرار مي گيرد .
زمان براي تصميم گيرندگان كمياب است و منابع گران و پرهزينه هستند . توانايي بكارگيري كامپيوترها براي موضوعات تصميم گيري ، مزاياي بالقوة زيادي در بردارد . جايي كه مسائل ، نسبتاً خوب بنيان يافته اند ، رفع امر تصميم گيري از تصميم گيرندگان انساني ، آنها را براي پذيرش و درخواست بيشتر مشاغل ، آزاد خواهد ساخت .
اجراي موفق كار مدل سازي تصميم ، به انتخاب صحيح ابزار براي كامل نمودن اين وظيفه ، بستگي دارد مقاله هاي قبلي از جمله (Delisione tall (1994) ,Bharadwjetal (1994) , Peters(1989) رويكرد پايگاه دانش را به عنوان روشي مناسب براي ارزيابي ريسك حسابرسي برگزيده اند ، اين مقاله درصدد است بررسي نمايد كه آيا اين انتخاب صحيح است يا خير .