اقدام پژوهی چگونه توانستم دانش آموزانم را به انجام کار گروهی و به دست آوردن مهارت عملی در دروس کار و فناوری تشویق نمایم؟

چکیده

دانش آموزانی که از طریق یادگیری فعال به یادگیری می بردازند نه تنها بهتر یاد می گیرند بلکه از تجربه یادگیری لذت بیشتری نیز می برند .حتی اگر دبیر بهترین سخنران باشد ودر تمام مدت جلسه درسی به سخنرانی بپردازد ممکن است یادگیری صورت گیرد اما این یادگیری به اندازه یادگیری که در موقعیت فعال به وجود می آید کامل جامع وپایدار نیست . به نظر بین وویتاکر یکی ازمهمترین راهبرد های فعال کردن دانش آموزان در فرآیند یادگیری ازگروهها مطالعه در کلاس و فراهم کردن فرصت بحث تبادل نظر وپرسش و باسخ است (بین وویتاکر 2000) اینجانب …. دبیر …. آموزشگاه …. شهرستان … در اقدام پژوهی فوق الذکر بر آنم که از طریق مشارکت و فعالیت و کار گروهی و روش تدریس فعال دانش آموزانم را به درس کار و فناوری علاقه مند سازم. طرح اقدام پژوهی حاضر با هدف بهبود عملکرد دانش آموزان در انجام کارگروهی در مهارتهای عملی درس کار و فناوری گردآورس شده است. ابزارهای گردآوری کارهای عملی دانش آموزانی است که به منظور تعیین سطح علاقه و نگرش دانش آموزان به انجام کار گروهی در کارهای عملی کار و فناوری بود که اعتبار آن از سوی صاحب نظران مورد تأیید قرار داده شده است. پس از تجزیه و تحلیل داده ها مشخص گردید که عملکرد دانش آموزان در سطح پایینی قرار دارد. راه حل های اعمال شده در این طرح ضمن بهره گیری از مشارکت ونظرات ذیربطان شامل آموزش مهارت کار گروهی در انجام کار عملی مطرح کردن موضوع با مدیر مدرسه و درخواست کمک از مدرسه بود. پس از انتخاب راه حل ها با ابزارهای استفاده شده در شواهد یک به ارزشیابی اقدام پرداختیم که نتایج حاصل کار عملی دانش آموزان نشان می دهد که عملکرد آنها در شواهد یک بیشتر است.

توصیف وضع موجود

اینجانب … دبیر … مقطع ….آموزشگاه … شهرستان … هستم. اینجانب مدت ..سال است که در آموزش و پرورش در حال خدمت می باشم.در پایه هفتم این آموزشگاه .. نفر دانش آموز دارم که علاقه ای به شرکت در کار گروهی و فعالیت های درس کار و فن آوری نداشتند. در مقدمه ی کتاب آموزش کار و فناوری برای تدریس آن هفت هدف در نظر گرفته شده است. که از اهداف آن عبارت از «تقویت روحیه انجام دادن کار گروهی در دانش آموزان» و دوم «ایجاد زمینه برای شکوفایی استعدادهای علمی، و پرورش خلاقیت در دانش آموزان». در جای دیگر آمده است که رعایت نکات زیر در طول اجرای برنامه موجب تسهیل در تحقق اهداف یاد شده خواهد شد. فعالیت هایی برای فعال سازی دانش آموزان و به کارگیری اطلاعات و تجربیات دانش آموزان طراحی شده است. که سعی شود این فعالیت ها به دقت اجرا شود و در پایان یک بحث کوتاه تکمیلی از طرف معلم داشته باشیم. بیشتر مواقع برای تدریس کار و فناوری در این درس دانش آموزان را گروه بندی می کنم که از فواید آن: 1. کمبود وسایل کمک آموزشی 2. تشویق به یادگیری بیشتر در بین گروه 3. وجود رقابت بین گروهها 4. درگیر و فعال شدن همه ی دانش آموزان در این بین مسئله ای که با آن مواجه شدم به عهده نگرفتن مسئولیت در گروه و اینکه برای انجام کار عملی آن چنان علاقه ای از خود نشان نمی دادند و با اینکه بعضی از دانش آموزان تمایل به کار گروهی نداشتند و دوست داشتند خود به تنهایی کار انجام دهند. لذا تصمیم گرفتم این موضوع را برای پژوهش انتخاب کنم تا بتوانم راه درست حل مشکل دانش آموزان را بیابم. مبانی نظری و پیشینه موضوع هرواحد آموختنی را می توان یک تجربه نامید که دراین صورت طبعا مدرسه راکارگاه یا جایگاه تجربه اندوزی تلقی خواهیم کرد. به این معنا که هردانش آموز ازلحظه ورودش به مدرسه یا محیط آموزشی پیوسته درحال افزایش، گسترش، اصلاح وتکمیل تجارب خودش است ونقش عمده مدیرودبیر این است که زمینه یاشرایط‌‌‍‌ مدرسه رابرای یادگیری یاتمرین این گونه تجربه ها مساعد گردانندو مدرسه رانباید تنهاجایگاه یادگیری وآموزش یک عده درس های کلیشه ای وغالبا بی ارتباط به نیازها ومسائل روززندگی بشردانست (فعالیتهای اجتماعی – شعاری نژاد) حاصل روشهای تدریس بایدیادگیری موثرواکتشافی باشداما اکنون اغلب کلاس درس محل تکثیراطلاعات است وتعدادزیادی ازدبیرین تلاش میکنند که هرچه بیشتراطلاعاتی رادرذهن دانش آمآموزان انبارکنندودانش آموران بایدمنفعل وشنونده باشند این دبیرین برای کاربرد آموخته ها ازازسوی دانش آموزان هیچ اهمیتی قائل نمی شونددرحالی که دانش‌آموزان افرادی صاحب تفکرهستند که می باید زمینه خلاقیت آنها رافراهم ساخت نه اینکه بااتخاذ روشهای نامناسب آنهارا ازخلاقیت بازداشت روشن است که این یادگیری پایدارنخواهدبودوفراگیران نیز چندان بهایی بربرای آن قائل نیستند وتلاش دانش آموزان فقط برای بدست آوردن نمره است ونه یادگیری. دانش آموزانی که از طریق یادگیری فعال به یادگیری می بردازند نه تنها بهتر یاد می گیرند بلکه از تجربه یادگیری الذت بیشتری نیز می برند .حتی اگر دبیر بهترین سخنران باشد ودر تمام مدت جلسه درسی به سخنرانی بپردازد ممکن است یادگیری صورت گیرد اما این یادگیری به اندازه یادگیری که در موقعیت فعات به وجود می آید کامل جامع وپایدار نیست . به نظر بین وویتاکر یکی ازمهمترین راهبرد های فعال کردن دانش آموزان در فرآیند یادگیری ازگروهها مطالعه در کلاس و فراهم کردن فرصت بحث تبادل نظر وبرسش و باسخ است (بین وویتاکر 2000) به نظر میرسد فعال کردن دانش آموزان از طریق فرصتهای بهتری برای بحث وتبادل نظر شاگردان بایکدیگر فراهم می گردد دبیران یرو گرایش سنتی عموما گرفتار دام صحبت زیاد می گردد وغرور وخود بینی نیز به آنها اجازه نمی دهد که صرفا نظاره گر شنونده ویا راهنما باشند. اصطلاح یادگیری مشارکتی به یک شیوه آموزشی اشاره می نماید که درآن دانش آموزان در قالب گروههای کوچک برای رسیدن به یک هدف مشترک با یکدیگر کار می کنند و علاوه بر اینکه مسیول یادگیری خود می باشند در برابر یادگیری دیگران نیز احساس مسولیت می کنند(گوگال 1995)طرفداران در تعریف یادگیری مشارکتی بر مبادله فعال عقاید بین گروههای کوچک تاکید می ورزند زیرا براین باورند که این تعاملات نه تنها موجب افزایش علاقه دانش آموزان به مدرسه و تحصیل می گردد بلکه در تقویت مهارتهای اجتماعی ورشد تفکر انتقادی آنان نیز تاثیر دارد (گوگال 1995) از مهمترین ارکان شخصیتی افراد حسن مدیریت و ایجاد هماهنگی بین نیروها و اعمال فردی و اجتماعی است. چرا که استعداد و پشتکار بدون حضور، و اعمال برنامه معین و مشخص به نتیجه می رسد و برنامه بدون داشتن مدیریت راهبردی صحیح، پویا و منسجم هرگز منجر به دستیابی به هدف نخواهد شد. این مساله چنان مهم و اساسی است که درکشوهای پیشرفته و صاحب نظام آموزش و پرورش علمی و اصولی، یک از اهداف اصلی تعلیم و تربیت کودکان، ساختن و پروش حسن مدیریت در کودکان است. برای نیل به این هدف با کارکردن و تحقیق مدرن، کاملترین، آسانترین و در عین حال کاربردی ترین راه را که همانا مدیریت عملی است آموزش داده می شوند. در زمینه تأثیر بحث گروهی و فعالیت عملی گروهی در کلاس به تفکر انتقادی، سیلورمن و اسمیت (2003) چنین بیان داشته اند: ارتباط متقابل میان دانش آموزان که به صورت بحث گروهی و فعالیت عملی انجام گیرد نقش بسیار مهمی در فعال کردن تفکر انتقادی دارد. آن ها می افزایند که مباحث در زمینه ی مطالب درسی و کاربرد آنها به زبان آموزان اجازه می دهد، فرضیه بسازند؛ گفته ها راتحلیل کنند؛ شواهد را ارزیابی کنند، دلایل خود را توضیح دهند؛ و آنها را توجیه کنند. گوفیل (1993) تأثیر روش همیاری را بر تفکر انتقادی در دانشجویان دانشگاه رشته الکترونیک مطالعه نموده است. تحقیقات او نشان می دهد، روش همیاری، تفکر انتقادی را از طریق مباحثه و توصیف و ارزیابی عقایدافزایش می دهد. او عقیده دارد که اگر هدف آموزش ارتقای تفکر انتقادی و مهارتهای حل مشکل باشد روش همیاری و همفکری در فعالیت های عملی بسیار مفید است.