چکیده:
نماز، آرام بخش روان و اطمينان دهنده قلب هاست و هرگونه يأس و نااميدى و پوچ گرايى را از انسان دور مى سازد. خداوند متعال در قرآن كريم مى فرمايد: وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي» (طه: 14)؛ نماز را براى رابطه دائمى با من و ياد من به پا داريد. اين رابطه، آدمى را از هرگونه انحراف و غفلتى بازمى دارد. نماز روح نظم و انضباط را در انسان به وجود آورده، زمينه ساز حركت تكاملى او مى شود. إِنَّ الَّذِينَ عِندَ رَبِّكَ لاَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ يَسْجُدُونَ»(اعراف: 206)؛ همانا مقربان درگاه پروردگارت از پرستش او سركشى نمى كنند و او را تسبيح مى گويند و براى او سجده مى كنند. پرستش، نوعى رابطه خاضعانه و ستايش گرايانه و سپاس گزارانه است كه انسان با خداى خود برقرار مى كند. اين نوع رابطه را انسان تنها با خداى خود مى تواند برقرار كند. پرستش نشان دهنده امكان و يك ميل در انسان است؛ امكان بيرون رفتن از مرز امور مادى و ميل به افق بالاتر و وسيع تر. چنين ميلى و چنين عشقى، از مختصات انسانى است. به عبارت ديگر، هدف اصلى از عبادت، راه يافتن به جوار آن كمال مطلق و هستى بى پايان و انعكاس پرتويى از صفات كمال و جمال او در درون جان است كه نتيجه اش، فاصله گرفتن از هوا و هوس ها و روى آوردن به خودسازى و تهذيب نفس است. نماز، رمز پيوند خلق با خالق است و ارتباط مستمر آنها را با خدا تضمين مى كند. نماز، طبيب انسان است و سلامتى انسان را تضمين مى كند. نماز واقعى پيوند انسان را با خدا چنان محكم مى كند كه در برابر هر كار و هر برنامه، او را حاضر و ناظر و مراقب اعمال خويش مى بيند. اين مزيت، كه خود اوج تربيت است، در نماز جماعت به بى نهايت مى رسد. نماز جماعت نهايت شكوه عبادت حق تعالى و نمايش انسجام و وحدت مسلمانان و يكپارچگى آنان در باور و عمل به اعتقادات اسلامى است.
اینجانب …… معاون پرورشی آموزشگاه ….. مدت ….سال است که در آموزش و پرورش در حال خدمت می باشم و هم اکنون در آموزشگاه فوق با ….. نفر دانش آموز مشغول آموزش به دانش آموزانم هستم. طی چندین سال تجربهاي که در حيطه كاري ام داشتم بیشتر اولیا از عدم علاقه مندی بچه هایشان به نماز ابراز ناراحتی ونگرانی می کردند ومدیران محترم و معاونان پرورشی نیز از عدم علاقه مندی دانش آموزان به نماز جماعت ابراز ناراحتی میکردند در بیشتر مواقع برای شرکت دانش آموزان در نماز جماعت مجبور بودند به روش های نا مناسب مثل ترساندن دانش آموزان از نمره انضباط و غیره بپردازند و یا از روش هایی مثل دادن شکلات یا کارت امتیار روی می آوردند كه اين روشها نيز كارساز نبود چرا که باحذف این موارد دانش آموزان به بهانه های مختلف از شرکت در نماز جماعت فرار میکردند.امسال نیز مثل سال های گذشته با اینکه با تهیه ی برنامه های جذاب و متنوع ديني و مذهبي را در مدرسه برگزار کرده بودیم اما بعد از اجرای این برنامه ها شاهد بودم که دانش آموزان علاقه ی چندانی به شرکت در نماز جماعت از خود نشان نمیدادند.