نبود اطلاعات درست مهمترین معضل فاز دوم هدفمندی یارانه ها

 این روزها نحوه ی اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها به عنوان موضوعی حیاتی و قابل تامل در کشور تبدیل شده است . آن گونه از اخبار و اظهارات مسولان مربوطه درباره اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها به گوش میرسد ، دولتمردان قرار است فاز دوم را به زودی و حداکثر تا خرداد ماه اجرایی کنند . حال سوال این است آیا این اتفاق امکان پذیر است ؟ پیش شرط های اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها در گام دوم چیست ؟

دو محور باید در اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها مورد توجه مسولان قرار گیرد . یکی موضوع شناسایی و دیگری تاکید بسیار ویژه بر محور قرار دادن تولید .

بنابر آمارهای رسمی هم اکنون کشور ۷۴ میلیون جمعیت دارد ؛ اما برخی آمارهای رسمی دیگر نشان میدهد که تعداد یارانه بگیران بیش از این تعداد است . حال چه طور ممکن است تعداد یارانه بگیران بیش از تعداد افراد جامعه باشد . این آمارنشان میدهد هم اکنون کشور با چالشی بسیار بزرگ تر از هدفمندی یارانه ها یعنی فقدان اطلاعات و آمار خانوارها مواجه است .

متاسفانه هم اکنون کشور نه تنها با فقدان اطلاعات درباره خانوارهای ایرانی مواجه است بلکه با نبود اطلاعات و آمار و ارقام درباره بنگاههای اقتصادی نیز روبرو می باشد .

بدون شک وجود منابع آماری شفاف و درست درباره هر خانواده ایرانی شامل درآمد – هزینه – مستغلات و املاک و....به راحتی شناسایی افراد فقیر از غنی را راحت تر کرده و اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها را برای دولت اجرا کننده سهل تر کند .

متاسفانه باید اذعان کرد اکنون چنین اطلاعاتی در دست دولتمردان کشور وجود ندارد و این شاید مهم ترین چالش دولت برای اجرای گام دوم هدفمندی باشد . دولت هم اکنون با نداشتن اطلاعات کافی نمیداند به چه کسانی یارانه بدهد و چه کسانی نیازمندان واقعی دریافت یارانه نقدی هستند ؟

باید پذیرفت اجرای گام دوم هدفمندی یارانه ها امری ضروری و اجتناب ناپذیر است اما اگر من رئیس جمهور بودم بسیار زودتر یک گروه اجرایی را مأمور اجرای گام دوم هدفمندی یارانه ها می‌کردم. نباید اجازه می‌دادیم که در این چندین سال مشکلات در حوزه هدفمندی یارانه ها آن‌چنان جدی شود که تولید‌کننده و دولت، هر دو مقاومت کنند.

برای اجرای آن، حتماً به بررسی تأثیرات در بخش تولید توجه می کردم و از تولیدکننده تعهد می‌گرفتم که با توجه به حذف یارانه حامل‌های انرژی یا کاهش آنها،ابتدا به فکر افزایش بهره‌وری تولید و صرفه‌جویی در انرژی باشند و روی کمک من ( دولت ) هم حساب باز نکنند.

در هیچ کشوری به تولیدکننده کمک نمی‌کنند که انرژی را به این صورت به ارزانی تأمین و مصرف کند؛ در عوض،شیوه‌های تولید او را تغییر می‌دهند. مثلاً او را تشویق می‌کنند که دست به تولید انبوه یا صادرات بزند.

دکتر آلبرت بغزیان - استاد اقتصاد دانشگاه تهران و عضو هیات تجدید نظرشورای رقابت