تعيين ميزان اثر بخشي يك دوره فعاليت بدني منتخب بر توانائيهاي ادراكي

حركت مهمترين نشانه حيات انسان است . هر جا زندگي وجود دارد ، حركت نيز وجود دارد . زندگي بدون آن قابل تصور نيست. حركت در حيات انسان ، بيش از تولد آغاز و تا پايان حيات او ادامه دارد.

انسان در نخستين سالهاي حيات خود ، تنها از طريق پديده حركت است كه مي تواند خود آشنا گردد و با آن ارتباط برقرار كند. چنين ارتباطي به انسان اين فرصت را مي دهد كه در تعامل با پديده هاي محيطي از آنها ،‌تجربيات معني داري كسب كند . بنابراين حركت شرايطي را براي كودك فراهم مي سازد كه بر اساس آن مي تواند به اكتشاف دنياي پيرامون خود بپردازد. از طرفي كودك از ابتداي ورود به دنياي ناشناخته پيوسته در اين تلاش است كه به كمك حركت و تربيت به زندگي خوب و سالم و پرطراوت دست يابد و براي دستيابي به نشاط و تندرستي ،‌بايد از ورزش و بهداشت مدد جويد . براي رسيدن به چنين هدفي لازم است معلمان آگاه تربيت بدني با مطالعات گسترده به آموزش صحيح تربيت به كودكان و نوجوانان همت گمارند.(6)

به همين منظور معلمان و مربيان در صورتي مي توانند در ارتقاء سطح آمورشي شاگردان مؤثر باشد كه به دو نكته زير توجه داشته باشند :

1-    تفاوت هاي فردي

2-    اثر اين تفاوت ها بر يادگيري و اجراي مهارت هاي حركتي در فعاليت هاي مختلف ورزشي (19).

آنيتا .ج . هارو[1] در كتاب طبقه بندي حيطه هاي رواني حركتي مي گويد : «‌ توانائيهاي ادراكي در برگيرنده رفتارهاي شناختي و همچنين رفتارهاي رواني حركتي است كه شامل : تميز حس حركتي ،‌آگاهي از بدن ، تصور فرد از بدن خود ،‌رابطه بدن با اشياي موجود در فضا، تميز بصري ، تميز شنوايي ، تميز لمسي و توانائيهاي هماهنگ كننده مي باشد (35) به عقيده بسياري از محققان عملكردهاي حركتي و ادراكي غير قابل تفكيك هستند و غني نمودن تجارب حركتي معمولاً توانائيهاي فرد را ساخت بندي و درك مؤثر وقايعي را كه با آنها روبرو مي شود افزايش مي دهد. آنها همچنين معتقدند كه كاركرد مؤثر توانائيهاي ادراكي براي رشد فراگير در حيطه هاي سه گانه تربيتي ( شناختي ، عاطفي و رواني – حركتي ) ضروري است . اين توانائيها فراگير را در تعبير و تفسير محركات كمك مي كنند و باعث مي گردند كه فرد توانايي لازم جهت سازگاري با محيط پيرامون خود را بدست آورد. (35)