آلياژهاي آلومينيوم جزء مواد پركاربرد درصنايع هوافضا و اتومبيل مي باشند . زيرا اين آلياژها داراي خواص خوبي مانند مقاومت به خوردگي ، شكل پذيري و خواص مكانيكي خوب هستند ولي آلياژهاي آلومينيوم تجاري در دماي بالاتراز 200-300ºC بطورمحسوسي استحكامشان را از دست مي دهند و دركاربردهاي ساختماني ناپايدار و غيرقابل استفاده مي شوند كه اين دما به تركيب و ساختار آلياژ بستگي دارد . تحقيقات گسترده در مورد كاربردهاي آلياژهاي آلومينيوم بواسطه استحكام دهي بالاي آنها در دماي 600ºC توسعه پيدا كرده است .[27]
آلياژسازي مكانيكي (Mechanical Allay) MA آلياژهاي Al-Ti انتخاب خوبي براي اكثر كاربردها هستند زيرا بعلت وجود ذرات ريز Al-Ti و اكسيدها و بيدها مقاومت خوبي را در دماهاي بالاتر از 600ºC نشان مي دهد . استحكام در دماي بالا همراه با چگالي كم ، آلياژهاي Al-Ti را قابل رقابت با موادي مانند تيتانيم و آلياژهاي پايه نيكل مي كند . ولي انعطاف پذيري كم در دماي اتاق باعث شده استفاده عمومي از آنها محدود شود [28,29] ساختار نانوكريستال مي تواند تنها دليل افزايش همزمان سختي و انعطاف پذيري (ductility) باشد .
براي افزايش انعطاف پذيري (duetility) به خوبي استحكام در دماي اتاق براي آلياژ Al-Ti ما مي توانيم ار روش آلياژسازي مكانيكي براي تهيه ساختار نانوكريستال استفاده كنيم زيرا در اين روش اندازه ذرات پودر درحد نانومتر كاهش مي يابد .