از عواملی که اعتیاد اولیاء برای فرزندان ایجاد می شود را می توان فرار دختران ذکر کرد.
نظم عمومی کشورمان، که بر پایه فرهنگ و تمدن اسلام ناب استوار است، برای زن مسلمان حرمت قائل است و اقتضا دارد که مکان آموزشی و پرورش دختران و پسران از یکدیگر جدا باشد، به ویژه در سنین عصیان و بلوغ، که نوجوانان با احساساتی تند، به سوی جنس مخالف گرایش پیدا می کنند، این مهم جایز اهمیت بیشتری است؛ زیرا اگر بنا باشد ما دختران و پسرانی داشته باشیم که قبل از ازدواج، تجربه جنسی نداشته باشند، محیط زندگی شخصی و اجتماعی آنان، حداقل تا سنی که فریب نخورند، باید به گونه ای باشد که برای اقدام به روابط جنسی، مساعد نباشد. در نقطه مقابل، در فرهنگ غرب، این عقیده قابل قبول نیست و هیچ محدودیتی برای اختلاط دختران و پسران در محیط آموزشی دبستان. راهنمایی. دبیرستان وجود ندارد و علاوه بر آن اماکن عمومی و تفریحی نظیر استخرها و ... نیز از این محدودیت برخوردار نیستند و هرآنچه در این رهگذر پیش آید، پاره ای از فرهنگ آنان است. اختلاط دختران و پسران در امر آموزش و پرورش به مبانی فکری مدیران فرهنگی جامعه بستگی دارد