سن معمولاً به عنوان یک عامل اصلی درشاخه آموزش زبان دوم سالهاست که مطرح است و فرضیات بی شماری برای بررسی رابطه میان سن فراگیری زبان و میزان تسلط بر زبان دوم ارائه شده است. مطالعات تجربی زیادی نیز در رابطه با در تعامل با تأثیرات محیطی بر فراگیری زبان دوم بسیار مهم است.
در واقع این تحقیقات نشانه هایی برای وضع کنندگان قوانین آموزشی محسوب می شوند تا منابع درسی ویژه منابع درسی برای کودکان درست انتخاب شوند. بر اساس همین مطالعات بود که در کشور چین سن 4 سالگی را برای آموزش زبان دوم ( در مناطق دوره 10 سالگی ) انتخاب کردند و در کشورهای اروپایی نیز در بعضی از ایالتهای کشور آلمان از سن 5 سالگی آموزش زبان دوم انجام می گیرد.