امروزه هر فردي که در زمينه علوم خرد (در مقياس کوچک) فعاليت مي‌کند مي‌داند که دو شيوه براي طراحي ميکرو و نانوسيستم‌ها وجود دارد: يکي از بالا به پايين و ديگري از پايين به بالا. هر دو روش در آغاز براي ميکروالکترونيک ايجاد شدند، ولي طي دوسال اخير عبارت فناوري نانوي زيستي متداول و رايج شده است.
هر دو شيوة طراحي اشيا براي فناوري‌هاي نانوي زيستي هدف يکساني دارند که عبارتست از: نزديک شدن به مقياس عملي کوچک‌تر يعني مقياس نانو در علوم حياتي . با استفاده از اين دو مدل که تمام مقياس‌هاي بين اندازه 1 نانومتر و 1 ميکرومتر مي‌توانند توسط آنها پيمايش و بررسي گردد، جامعة علمي قادر مي‌شود تا بر روي رشد و توسعة فناوري‌هاي مبتني بر اين مقياس‌ها تمرکز کند.
به واسطة روش‌هاي بالا به پايين و پايين به بالا، ابزارهاي متفاوتي براي استفاده در بازارهاي علوم حياتي ايجاد شده‌اند. (شکل 1)
با ابزارهاي عمده‌اي که با روش بالا به پايين ساخته مي‌شود مانند ميکروتراشه‌هاي DNA و آزمايشگاه‌هاي روي تراشه، دسترسي به دقتي در حدود ده‌ها نانومتر امکان‌پذير شده است. به وسيلة ابزارهاي عمده‌اي که با روش پايين به بالا ساخته شده‌اند مانند نانوبلورها، نانوکره‌ها و نانوساختارها مي‌توان از يک نانومتر شروع کرده و به مقياس ميکرومتر رسيد. در نتيجه اين دو روش بازارهاي متفاوتي دارند