فقه،الهیات،معارف
دانلود پایان نامه رشته معارف اسلامی بررسی وضعیت اجتماعی،اقتصادی و مذهبی زمان عباسی چکیده: مکیان به بازرگانی شهره بودند و معروف است که کاروانها تابستان به شام می‌رفتند و زمستان به یمن. تاریخ‌نگاران، پیشه بازرگانی اشراف مکه را متفاوت ذکر کرده‌اند مانند تجارت در برنج، حبوبات، نساجی، شراب، روغن و... . بازرگانی تنها ویژه مردان مکی نبود، بلکه بانوانی همچون حضرت خدیجه(س) همسر پیامبر(ص) و هند دختر عبدالمطلب نیز در آن شرکت داشتند. پس از هجرت، مهاجران، مهارت بازرگانی خود را به مدینه انتقال داده و آنجا را به صورت یک مرکز بازرگانی در آوردند و در مدت کوتاهی توانستند، ثروتهای فراوانی به دست آورند به طوری که مهارت برخی از آنان از جمله عبدالرحمن بن عوف ضرب‌المثل شد. معمولاً در تجارت برون‌مرزی تعداد فراوانی سهیم می‌شدند. مثلاً در مورد کاروانی که در بدر، مسلمانان قصد حمله به آن را داشتند گفته شده هیچ خانه‌ای در قریش نبود مگر آنکه در آن سهمی داشت. صاحبان کالا، همراه با کاروان به حرکت در می‌آمدند. حرکت این کاروانها به صورت گروهی تنظیم می‌شد و برای آن فرمانده و پاسداران و راهنمایان و کارگرانی تعیین می‌نمودند. معمولاً امنیت مسیر حرکت کاروان به وسیله پیمان‌های سیاسی که میان رؤسای قبایلِ ساکن در راه بازرگانی قرار داشت، تأمین می‌شد. همچنین با دولت‌هایی كه کالا را بدانجا حمل می‌کردند تماس‌هایی برقرار می‌شد. این پیمانها به ایلاف موسوم بوده‌است و روایت شده که نخستین شخصی که ایلاف را به وجود آورد هاشم بوده‌است. برخی بازرگانان، در کشوری که با آن به تجارت می‌پرداختند شعبه‌های بازرگانی ایجاد کرده بودند. اهل مکه، به کارهای صرافی و مبادله پول نیز اشتغال داشتند. سکه‌های متداول در مکه از سوی ساسانیان و یمن به صورت نقره و از سوی دولت بیزانس به صورت طلا بود. دینارِ بیزانسی از ارزش ویژه‌ای برخوردار بود، و در تجارت با هند فقط سکه‌های طلای بیزانسی مورد معامله قرار می‌گرفت. با پیشرفت شهرهای بزرگ اسلامی، نیاز به مواد غذایی، مواد خام صنعتی، وسایل تجملاتی افزایش یافت و چنین وضعی، مردم را بر آن داشت تا از مُدها و سلایق جوامع بیگانه تقلید کرده و سازمانهای نوینی در شیوه بازرگانی و داد و ستد ایجاد نمایند. نقل و انتقال کالاهای پُر حجم به جز تعدادی از کالاها مانند فلفل و سایر ادویه‌ها، چینی‌آلات و...، به دلیل گرانبها بودن، مقرون به صرفه نبود. برخی تولیدات از جمله تصفیه شکر و قند در پالایشگاه‌های عمده، به میزان وسیعی صورت می‌گرفت.در دورانهای اولیه اسلام کالاهای تجاری مانند چینی و بلور و ادویه از جنوب و جنوب شرقی آسیا آورده می‌شد و به بنادر خلیج فارس، بصره حمل می‌گردید و از آنجا به نقاط دیگر مانند مصر و قاهره، بغداد، سوریه، قسطنطنیه فرستاده می‌شد. باید در نظر داشت که تمام امور بازرگانی در دست مسلمانان نبود بلکه کالاهایی كه در دریای مدیترانه حمل و نقل می‌شد تجارتشان تا حد زیادی به وسیله کشتیها و تجار اروپایی انجام می‌گرفت. کلمات کلیدی: بررسی وضعیت اجتماعی زمان عباسی بررسی وضعیت مذهبی زمان عباسی بررسی وضعیت اقتصادی زمان عباسی فهست مطالب اوضاع اجتماعی، اقتصادی و مذهبی عصر عباسیان بررسی وضعیت اجتماعی،اقتصادی و مذهبی زمان عباسی - پیشینه بازرگانی و تجارت در بین اعراب قبل از اسلام و در صدر اسلام - محصولات - بغداد و بازارهای آن در عصر عباسیان شکل بازارها نقش زنان در بازارها - تأثیر ادیان بر تجارت اسلام - جشن ها جشنهای دینی اسلامی جشن های محلی منابع
