پرسشنامه مقیاس زمینه یابی و خودگزارشی تشخیص و ویژگی های شغلی اولدهام و هاكمن

مقياس خودگزارشي زمينه يابي تشخيص شغل، توسط اولدهام و هاكمن (1976) ساخته شده و توسط شكركن و نعامي(1380) ترجمه شده است(به نقل از پاشا و همکاران، 1384).اين مقياس شامل 15 گويه و پنج ويژگي تنوع مهارت (3 ماده)، هويت وظيفه (3 ماده)، اهميت وظيفه (3 ماده)، استقلال (3 ماده) و بازخورد (3 ماده ) را مورد اندازه گيري قرار مي دهد. همچنين، تعدادي از گويه ها(7 ،9، 11، 13 و 12) به صورت معكوس نمره گذاري مي شوند. پاسخ به هر ماده روی یک پیوستار هفت گزینه ای(1= کاملاً غلط، تا 7 = کاملا درست)انجام می گیرد. از اینرو کمینه و بیشینه نمره آزمودنی بین 15 تا 105 متغير مي باشد.

هاكمن و اولدهام (1976)، در مطالعه اي بر روي 658 كارمند از 62 شغل متفاوت همساني دروني مقياس زمينه يابي تشخيص شغل را بين 59/0 تا 78/0 به دست آورند، كه اين ضرايب براي انجام كارهاي پژوهشي مطلوب مي باشند. مونز، هلسمن، كنولد و مكيني (1996) در پژوهشي بر روي 644 نفر مدير و كارمند دانشگاه سنت لويس همساني دروني فوق را از 17/0 تا 62/0 گزارش نمودند.

در تحقيق قاسمی(1386) براي بررسي همساني دروني اين مقياس از ضرايب آلفاي كرونباخ و براي بررسي روايي سازه از روش تحليل عاملي (تحليل مؤلفه هاي اصلي) نيز استفاده شده است. ضرايب همساني دروني آلفاي كرونباخ برای کل مقياس 75/0؛ خرده مقياس تنوع مهارت 98/0؛ هويت وظيفه 98/0؛ اهميت وظيفه 92/0؛ استقلال 97/0 و بازخورد 78/0 به دست آمده است. در تحقیق دکیا(1388) ضریب پايايي كل مقياس به روش تنصیف78/0 و خرده مقیاس های تنوع مهارت71/0، هويت وظيفه59/0، اهميت وظيفه66/0، استقلال وظيفه66/0 و بازخورد71/0 گزارش شد.