كلمه آندوسكوپ از 2 كلمه يوناني به معناي « درون » و « ديدن » تشكيل شده است . عبارت endoscopy به معناي استفاده از تجهيزات براي معاينه درون ارگان هاي حفره مانند بدن به صورت ديداري است . در علم پزشكي از دير باز تمايل و رغبت براي ديدن اجزاي درون بدن نيروي محركي بوده است تا بدان وسيله بتوان به بيماران كمك كرد . در كنار جراحي باز ، اين روش معاينه و جراحي با كمترين تهاجم به بدن ، روشي ظريف و استادانه و ماهرانه البته با كمترين مشكل براي بيمار محسوب مي شود .
طبيعت راه رسيدن به اين هدف را فراهم آورده است . دستيابي به درون ، از طريق حفرات و سوراخ هاي بدن انسان امكان پذير است .
براي اولين بار در سال 1868 ، آدولف كاسمال با وارد كردن لوله اي غير قابل انعطاف به داخل معده يكي از بيماران خود آندوسكوپي (gastrointestinal) Gl را پايه گذاري كرد . در سال 1881 پزشك اتريشي آقاي johann bonmilulioz به دنبال تحقيقات صورت گرفته با همكاري صنعتگران معروف آن زمان مبادرت به اختراع اولين گاستروسكوپ نمود كه انتهاي ديستال آن (distal tip) نوري داشت كه توسط لامپ پلاتيني تامين مي شد در ادامه تحقيقات ارزشمند جهت ساخت اولين گاستروسكوپ جايگزيني فرم خاصي از لامپ اديسوني به لامپ پلاتيني نيز مورد بررسي قرار گرفت . در سال Elsner گاستروسكوپ غير قابل انعطافي را عرضه نمود كه از سيستم لنزي بهره مند بود . به همين سبب امكان استفاده از نوك ابزار دستگاه به صورت لاستيكي ميسر و به تبع آن صدمات به حداقل مي رسيد .