هدف مصاحبه تشخيصي جمع آوري اطلاعاتي است كه به معاينه كننده كمك مي كند تشخيص گذاري نمايد . تشخيص درمان را هدايت كرده و به پيش بيني سير آتي اختلال بيمار كمك مي كند .
تشخيص هاي روانپزشكي بر پديده شناسي توصيفي مبتني هستند : نشانه ها ، علائم ، و سير باليني .
معاينة روانپزشكي از دو جزء تشكيل يافته است : ( 1 ) شرح حال ، كه سير بيماري هاي فعلي و قبلي را شرح داده و اطلاعات شخصي و خانوادگي را به دست مي دهد و معاينه وضعيت رواني ، كه ارزيابي رسمي تفكر ، خلق و رفتار فعلي بيمار است . خلاصه زير مدلي براي چگونگي سازماندهي معمول اين اطلاعات است . همه عناوين بايد مورد توجه قرار گيرند اما نيازي به رعايت سفت و سخت آنها نيست .
علائم و نشانه هاي باليني و روانپزشكي :
روانپزشكان توانائي كشف شرايط رواني را به چند دليل مي آموزند : گذاشتن تشخيص دقيق ، انجام درمان مؤثر ، ارائه پيش آگهي قابل اعتماد ، تحليل مسائل روانپزشكي حتي الامكان بطور كامل ، و برقراري ارتباط مفيد با ساير متخصصين . براي رسيدن به اين اهداف ، آن ها بايد در زبان روانپزشكي تبحر پيدا كنند
