من مشاور دوره متوسطه هستم در دوران دبيرستان و پيش دانشگاهي اغلب نوجوانان روابط نزديكي با والدين و ساير افراد خانواده ندارند و معمولاً دخترها در اين سن بسيار احساساتي بوده و به سرعت عاشق مي شوند اين عشق ها در بسياري از موارد مشكلاتي را براي آنان بوجود مي آورد كه گاهي منجر به فرار از خانه يا خودكشي مي گردد. در اين بررسي تجربه اي از حل مشكل دختري كه فرد مورد علاقه‌اش را از دست داده و در مرحله ضربه سوگ قصد خودكشي داشته، مورد تحقيق و پژوهش قرار گرفته است. كه با ايجاد ارتباط بين مشاور و مراجع و برانگيختن احساسات مذهبي و مسئوليت نسبت به زندگي و بهبود روابط بستگان با مراجع توانستم اميد به زندگي را در وي افزايش داده و او را به شرايط عادي بازگردانم.
بيان مسئله
من مسئوليت مشاوره را در مقطع متوسطه عهده دار مي باشم سال گذشته مشاور يك مركز پيش دانشگاهي دخترانه بودم كه حدود 900 دانش آموز در رشته هاي ادبيات و علوم انساني، علوم تجربي و رياضي فيزيك در شاخه نظري در آن اشتغال به تحصيل داشتند و 200 نفر نيز دانش آموز دبيرستاني در رشته تجربي و رياضي فيزيك در سال دوم تحصيل مي نمودند.
در روزهاي پاياني سال يعني 27 اسفند ماه دو نفر از دانش آموزان به دفتر مشاوره مراجعه نمودند و اظهار داشتند كه دوستشان قصد خودكشي داشته و از ما تقاضاي كمك نمودند. بدنبال علت مسئله بر آمدم. دلايل مسئله را چنين يافتم:
يكي از علل اقدام به خودكشي در نوجوانان قطع رابطه يا احتمال قطع رابطه با شخص مورد علاقه نوجوانان مي باشد.
وقتي دقيق تر به مسئله نگاه كنيم روشن مي شود كه واكنش نوجوان به حوادث منجر به خودكشي بطور كلي نتيجه به اوج رسيدن انبوه مشكلات است مطالعه اي كه در زمينه 154 مورد از اقدام به خودكشي انجام شده نشان داد كه نا اميدي مهمترين عامل اقدام به خودكشي است و نه افسردگي ناشي از يك وضعيت موقتي در زندگي (وتزل 1976) در مورد مطرح شده فرد مورد علاقه مراجع به تازگي بر اثر تصادف فوت كرده بود.
| تگ هاي مطلب: | روش تحقیق |
|---|---|
| قيمت فايل: | 8000 تومان |
| تعداد صفحات: | 16 |
| خريد فايل word | |