اگر حتي به كامپيوتر دست نزده باشيد احتمالا بعضي از امكانات «وب جهان پهنا» (www) را تجربه كرده ايد. وب يك رابط دوست داشتني براي پيدا كردن انواع مختلفي از اطلاعات در اختيار شما ميگذارد، از تحقيق پيرامون يك مسئله علمي گرفته تا اطلاعاتي درباره سفر به يكي از شهرهاي دنيا. برخلاف پيچيدگي اينترنت، ماهيت خود وب نسبتاً ساده است.
وب، كه با يك اتصال اينترنت براي هر كاربري قابل دسترسي است، حاوي مقادير تقريباً نامحدودي از متن، صدا، ويدئو و داده هاي ديگري است كه در ميليونها كامپيوتر (يا خدمات دهنده) در كل دنيا قرار دارد.
فراپيوندها (hyperlink) كه در صفحات وب به صورت خطدار يا تصوير ديده ميشود مثل يك چسب صفحات وب را برهم مي چسبانند. اين فراپيوندها به ما امكان مي دهند كه به يك سند، موضوع وب مرتبط دسترسي پيدا كنيد، اين سند در پنجره اي از برنامه مرورگر (خدمات گيرنده يا Cilent) ما ظاهر ميشود. پيش از اختراع وب، كاربران كامپيوتر مجبور بودند كه نشاني يك فايل واقع در يك خدمات دهنده مشخص را تايپ كنند يا از فهرستهاي طولاني منوها براي يافتن اطلاعات بهره بگيرند.
وب در مارس 1989 به دنيا آمد. “Tim Berners-Lee” در اين زمان روشي را براي اعضاي «آزمايشگاه اروپايي فيزيكي ذرات» (CERN) پيشنهاد كرد كه در سال 1990 به «وب جهان پهنا» مشهور شد. CERN در سال 1993 وب را براي استفاده به طور رايگان آزاد اعلام كرد. در ماههاي اوليه آن سال ، «مارك آندرسن» برنامه «موزائيك» را معرفي كرد. اين برنامه اولين برنامه مرورگر وب گرافيكي بود